Rządzący od 2002 r. Krakowem Jacek Majchrowski po raz piąty walczy o prezydenturę. Tym razem hasło jego kampanii brzmiało "Wspólnie tworzymy przyszłość Krakowa". W drugiej turze wyborów zmierzy się z kandydatką Zjednoczonej Prawicy Małgorzatą Wassermann (33,6 proc.) - wynika z sondażu exit poll.

Pierwszą turę obecny prezydent wygrał z poparciem 43,7 proc. głosujących.

Majchrowski ogłosił zamiar kandydowania w maju tego roku. Swoją decyzję uzasadniał m.in. tym, że nie chce, aby to, co do tej pory zrobił dla Krakowa wraz z mieszkańcami miasta, zostało zmarnowane.

Choć startuje po raz piąty – po raz pierwszy zdarzyło się, że nie musiał walczyć jednocześnie z kontrkandydatami z PiS i z PO. Po burzliwych rozmowach zapewnił sobie poparcie Koalicji Obywatelskiej, czyli PO i Nowoczesnej. Poparły go także PSL oraz środowiska lewicowe m.in. SLD, SdRP, Unia Europejskich Demokratów i Przyjazny Kraków.

PiS zarzucał Majchrowskiemu, że startując z poparciem PO i Nowoczesnej ostatecznie zerwał z mitem o swojej niezależności i apartyjności i jest po prostu za słaby, by wygrać samodzielnie. Odnosząc się do tego prezydent napisał w mediach społecznościowych: "Ostatnie kilkanaście godzin pokazuje, jak niewiele nas dzieli od wplątania miasta w polityczną wojnę, którą znamy z Warszawy. Już słyszymy o porozumieniu +totalnej opozycji+, a mnie przedstawiciele PiS - o ironio - zarzucają, że jestem kandydatem partyjnym, choć trudno o kandydata bardziej uzależnionego od decyzji prezesa partii niż ich własna kandydatka".

"Czytam od wczoraj komentarze, że stałem się kandydatem +partyjnym+. Chciałbym zapytać, której partii dokładnie, skoro na moich listach mamy przedstawicieli kilku, a do tego trzeba dodać osoby działające w rozmaitych stowarzyszeniach i aktywne od lat w samorządzie? Więc której partii politycznej jestem kandydatem? Tej? A może bardziej innej?" - pytał Majchrowski.

W kampanii zapowiedział m.in. budowę nowych torowisk tramwajowych (Krowodrza Górka – Górka Narodowa, ul. Meissnera – Mistrzejowice, Kurdwanów – ul. Zakopiańska), zakup autobusów elektrycznych i nowoczesnych tramwajów, rozwój terenów zielonych i tworzenie nowych parków, ożywienie Bulwarów Wiślanych na całej ich długości, budowę w mieście nowych basenów oraz klimatyzowanej hali do uprawiania sportów zimą, a także świadczenie "500 plus" dla dorosłych niepełnosprawnych mieszkańców Krakowa.

Podsumowując swoją czwartą kadencję Majchrowski podkreślił, że Kraków podjął skuteczną walkę ze smogiem: na dotacje do wymiany źródeł ogrzewania na ekologiczne przez ostatnie cztery lata wydano 250 mln zł, do końca 2017 r. z miasta zniknęło prawie 37 tys. pieców i kotłowni, a w tym roku usuniętych zostanie kolejnych 6 tys. Podkreślił, że coraz większe środki są wydawane na tworzenie i pielęgnowanie zielonych miejsc do wypoczynku i rekreacji: odnowiony został Park Krakowski, powstała Stacji Wisła na Zabłociu i kilka parków kieszonkowych. Majchrowski podkreślił też, że miejscowymi planami zagospodarowania objęte jest już 55 proc. powierzchni miasta, przybywa miejsc w żłobkach i przedszkolach, otwarto Muzeum Podgórza.

Majchrowski jest prawnikiem i historykiem doktryn politycznych. Urodził się 13 stycznia 1947 r. w Sosnowcu. Ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1974 r. obronił pracę doktorską, a od 1988 r. posiada tytuł profesora. W latach 1987-1993 był dziekanem Wydziału Prawa i Administracji UJ.

Majchrowski należał do PZPR, po wprowadzeniu stanu wojennego oddał legitymację, od 1999 r. należał do SLD, członkostwo zawiesił w związku z objęciem urzędu prezydenta Krakowa.

Jest autorem książek o II RP i ugrupowaniach prawicowych m.in. "Silni, zwarci, gotowi. Myśl polityczna Obozu Zjednoczenia Narodowego", "Pierwsza Kompania Kadrowa", "Ugrupowania monarchistyczne w latach II RP". Napisał także biografię generała Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego.

Za rządów Włodzimierza Cimoszewicza, od lutego 1996 r. do grudnia 1997 był wojewodą krakowskim. Przeniósł wówczas groby żołnierzy radzieckich pochowanych nieopodal Barbakanu na Cmentarz Rakowicki. Od 2001 do 2011 r. był członkiem Trybunału Stanu, w latach 2001-2005 także zastępcą przewodniczącego Trybunału.

W 2002 r. został pierwszym prezydentem Krakowa wybranym w wyborach bezpośrednich. Startował jako kandydat Ponadpartyjnego Komitetu Wyborczego Wyborców "Przyjazny Kraków", popierany przez SLD-UP i PSL. Pokonał wówczas m.in. Jana Marię Rokitę (PO) i Zbigniewa Ziobrę (PiS), a w II turze głosowania Józefa Lassotę (prezydenta Krakowa w l. 1992-98) różnicą niespełna 1 proc. i liczbą 1 tys. 421 głosów.

Cztery lata później w I turze wyborów Majchrowski pokonał m.in. Tomasza Szczypińskiego (PO) i Józefa Lassotę, a w drugiej turze zwyciężył z Ryszardem Terleckim (PiS) uzyskując 59,57 proc. głosów.

W 2010 w I turze urzędujący prezydent pokonał m.in. Andrzeja Dudę, a w drugiej uzyskując wynik bardzo zbliżony do poprzedniego - 59,53 proc. wygrał z kandydatem PO, wojewodą małopolskim Stanisławem Kracikiem.

Walcząc o czwartą kadencję w 2014 r. Majchrowski zdobył 58,77 proc głosów i pokonał wtedy kandydata PiS Marka Lasotę, którego poparło 41,23 proc. wyborców.

Prywatnie Majchrowski jest fanem twórczości Jaroslava Haska, w szczególności "Przygód dobrego wojaka Szwejka". Jego hobby jest falerystyka, czyli zbieranie odznaczeń – szczególnie tych, z okresu walk o niepodległość.