Powinna być ikoną feminizmu: wzorem kobiety, która robi, co chce, kiedy chce, jak chce, iwe wszystkim jest najlepsza. Wdwudziestoleciu międzywojennym jej twarz, mimo braku telewizji, znał naprawdę każdy. Jakbyśmy dziś powiedzieli: była celebrytką, choć jej podejście do życia różniło się diametralnie do tego, co dziś reprezentują sławni sportowcy.
/>
Legendą stała się dzięki pierwszemu historycznemu złotu dla Polski, zdobytemu na Igrzyskach Olimpijskich. 31 lipca 1928 r. podczas zawodów w Amsterdamie w rzucie dyskiem zapisała się na kartach historii podwójnie –nie tylko wygrała, ale i wynikiem 39,62 m ustanowiła rekord świata (co trzeba dodać –poprawiła go po raz trzeci). Dla młodego państwa polskiego szybko stała się ikoną i wzorem do naśladowania. Rzucała dyskiem i oszczepem, pchała kulą, skakała wzwyż i w dal. Potrafiła zjechać na nartach z Kasprowego, zostawiając w tyle mężczyzn. Fascynowała nie tylko jej sprawność fizyczna, ale i inteligencja. Była autorką w dwóch fundamentalnych dla ówczesnej kultury pismach: „Skamandrze” oraz „Wiadomościach Literackich”. Wydawała w tomikach wiersze, pod pseudonimem malowała obrazy. I zachwycała urodą. Świat mody podpatrywał kreacje, w których wychodziła, by wieczór spędzić w swój ulubiony sposób, czylitańcząc.
We wrześniu 1939 r. zkonieczności usiadła za kierownicą ciężarówki podczas historycznej akcji wywożenia złota zBanku Polskiego. Po wojnie zamieszkała na Florydzie, gdzie zmarła w1989 r. Jej prochy sprowadzono do Polski.