Czy pracodawca przyjmujący uczniów na praktyki musi wprowadzić standardy ochrony małoletnich?

Czy firma, która przyjmuje na praktyki uczniów szkół technicznych, jest zobowiązana wprowadzić standardy ochrony małoletnich? Czy inaczej jest w przypadku pracodawców zatrudniających pracowników w celu przygotowania zawodowego?

Pracodawca przyjmujący uczniów szkół technicznych na praktyczną naukę zawodu powinien wprowadzić standardy ochrony małoletnich. Dotyczy to również pracodawcy zatrudniającego pracowników w celu przygotowania zawodowego. Taki wniosek można wysnuć z obowiązujących przepisów.

Kto jest zobowiązany?

Zgodnie z art. 22b ustawy o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich (dalej: u.p.z.p.s.) obowiązek wprowadzenia standardów ochrony małoletnich ma każdy:

• organ zarządzający jednostką systemu oświaty, o której mowa w art. 2 pkt 1‒8 prawa oświatowego, oraz inną placówką oświatową, opiekuńczą, wychowawczą, resocjalizacyjną, religijną, artystyczną, medyczną, rekreacyjną, sportową lub związaną z rozwijaniem zainteresowań, do której uczęszczają albo w której przebywają lub mogą przebywać małoletni;
• organizator działalności oświatowej, opiekuńczej, wychowawczej, resocjalizacyjnej, religijnej, artystycznej, medycznej, rekreacyjnej, sportowej lub związanej z rozwijaniem zainteresowań przez małoletnich.

Pracodawca prowadzący praktyczną naukę zawodu, czyli działalność oświatową, musi więc wprowadzić u siebie standardy ochrony małoletnich.

Zgodnie z art. 22c u.p.z.p.s. w standardach ochrony małoletnich, w sposób dostosowany do charakteru i rodzaju placówki lub działalności, określa się w szczególności:

• zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnim a personelem placówki lub organizatora, a w szczególności zachowania niedozwolone wobec małoletnich;
• zasady i procedurę podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego;
• procedury i osoby odpowiedzialne za składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego, zawiadamianie sądu opiekuńczego oraz w przypadku instytucji, które mają takie uprawnienia, osoby odpowiedzialne za wszczynanie procedury Niebieskie karty;
• zasady przeglądu i aktualizacji standardów;
• zakres kompetencji osoby odpowiedzialnej za przygotowanie personelu placówki lub organizatora do stosowania standardów, zasady przygotowania tego personelu do ich stosowania oraz sposób dokumentowania tej czynności;
• zasady i sposób udostępniania rodzicom albo opiekunom prawnym lub faktycznym oraz małoletnim standardów do zaznajomienia się z nimi i ich stosowania;
• osoby odpowiedzialne za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu i udzielenie mu wsparcia;
• sposób dokumentowania i zasady przechowywania ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru małoletniego.

W standardach ochrony małoletnich wprowadzanych w placówce lub miejscu prowadzonej działalności, o których mowa w art. 22b u.p.z.p.s., należy określić także:

• wymogi dotyczące bezpiecznych relacji między małoletnimi, a w szczególności zachowania niedozwolone;
• zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet;
• procedury ochrony dzieci przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami w sieci Internet oraz utrwalonymi w innej formie;
• zasady ustalania planu wsparcia małoletniego po ujawnieniu krzywdzenia.

W standardach ochrony małoletnich trzeba uwzględnić sytuację dzieci niepełnosprawnych oraz dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

Standardy sporządza się, mając na względzie konieczność ich zrozumienia przez osoby małoletnie.

Podmioty zobowiązane do wprowadzenia standardów ochrony małoletnich muszą co najmniej raz na dwa lata je oceniać, aby dostosować je do aktualnych potrzeb oraz zapewnić zgodność z obowiązującymi przepisami. Wnioski z przeprowadzonej oceny należy pisemnie udokumentować.

Podmioty zobowiązane do wprowadzenia standardów muszą je udostępnić na swojej stronie internetowej oraz wywiesić w widocznym miejscu w swoim lokalu, w wersji zupełnej oraz skróconej, przeznaczonej dla małoletnich. Wersja skrócona powinna zawierać informacje istotne dla małoletnich.

Praktyczna nauka zawodu

Praktyczna nauka zawodu jest podstawową formą działalności dydaktyczno-wychowawczej i stanowi obowiązkowe zajęcie edukacyjne w szkole prowadzącej kształcenie zawodowe (art. 120 prawa oświatowego). Może odbywać się u pracodawców lub w indywidualnych gospodarstwach rolnych, zapewniających rzeczywiste warunki pracy, a także w branżowych centrach umiejętności, centrach kształcenia zawodowego, warsztatach szkolnych, pracowniach szkolnych i placówkach kształcenia ustawicznego. Taka nauka odbywa się na podstawie umowy o praktyczną naukę zawodu zawieranej między dyrektorem szkoły a pracodawcą przyjmującym uczniów na praktyczną naukę zawodu, a w przypadku zajęć praktycznych również na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego zawartej między młodocianym a pracodawcą.

Zajęcia praktyczne organizuje się dla uczniów i młodocianych w celu opanowania przez nich umiejętności zawodowych niezbędnych do podjęcia pracy w danym zawodzie. Natomiast praktyki zawodowe organizuje się dla uczniów w celu zastosowania i pogłębienia zdobytej wiedzy i umiejętności zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy. ©℗