Dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu mogą podlegać tylko wymienione niżej osoby, jeśli objęte są obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi. Są to:
• wykonujący pracę nakładczą,
• wykonujący pracę na podstawie umowy agencyjnej lub zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, oraz osoby z nimi współpracujące,
• prowadzący pozarolniczą działalność i osoby z nimi współpracujące,
• wykonujący odpłatnie pracę, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania,
• duchowni.
Wyjaśnić trzeba, że samo przystąpienie do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego nie zapewnia prawa do zasiłków. Przysługują one dopiero wówczas, gdy składki na ubezpieczenia społeczne (w tym chorobowe, która wynosi 2,45 proc. podstawy wymiaru) są opłacane terminowo. Nabycie prawa do zasiłku chorobowego uzależnione jest zwykle od podlegania ubezpieczeniu chorobowemu przez ściśle określony czas.

Zobacz pełną treść artykułu - Prawo na co dzień w eGP