Od października br. zgodnie z decyzją wójta gminy jako spółka płacimy podatek od nieruchomości – myjni samochodowej. Myjnia powstała i funkcjonuje od września br. Czy gmina postąpiła prawidłowo? A może powinniśmy płacić od stycznia 2023 r.?

Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: u.p.o.l.), podlegają grunty, budynki lub ich części, a także budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Płatnikami tej daniny są osoby fizyczne, prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki niemające osobowości prawnej, będące:
  • właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych;
  • posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych;
  • użytkownikami wieczystymi gruntów;
  • posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:
a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, Krajowym Ośrodkiem Wsparcia Rolnictwa lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości,
b) jest bez tytułu prawnego.
Natomiast w art. 4 ust. 1 u.p.o.l. dookreślono, że podstawę opodatkowania stanowi:
  • dla gruntów ‒ powierzchnia;
  • dla budynków lub ich części ‒ powierzchnia użytkowa;
  • dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 4‒6 – wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych ‒ ich wartość z 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. rada gminy w drodze uchwały ustala m.in. stawki podatku od nieruchomości od budowli. Nie mogą one przekroczyć rocznie 2 proc. ich wartości określonej na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 3 i ust. 3‒7 u.p.o.l.
Z punktu widzenia sygnalizowanych w stanie faktycznym wątpliwości kluczowe znaczenie ma art. 6 ust. 1 i 2 u.p.o.l. Postanowiono w nim, że obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku. Ponadto, jeżeli okolicznością, od której jest uzależniony obowiązek podatkowy, jest istnienie budowli albo budynku lub ich części, to obowiązek podatkowy powstaje z 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budowli albo budynku.
Myjnia nie szkodzi środowisku w UE, czyli u nas też
Myjnia nie szkodzi środowisku w UE, czyli u nas też

Zobacz również
W orzecznictwie sądowym akcentuje się, że skoro budowlę stanowiącą przedmiot opodatkowania ukończono np. w listopadzie, to obowiązek podatkowy od tego przedmiotu opodatkowania powstał 1 stycznia następnego roku (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 kwietnia 2022 r., sygn. akt III FSK 854/21).
Powyższe argumenty prawne dają podstawy, by wnioskować, że wójt gminy wydał nieprawidłową decyzję w sprawie podatku od nieruchomości. W przypadku wybudowania czy rozpoczęcia użytkowania budowli obowiązek podatkowy następuje dopiero od kolejnego roku kalendarzowego, a nie od kolejnego miesiąca w roku oddania budowli do użytkowania. W tych okolicznościach organ podatkowy powinien zmienić swoją decyzję. Należy w tej sprawie skierować pismo do urzędu gminy, ponieważ wójt gminy władny jest dokonać zmiany decyzji w sprawie podatku od nieruchomości. ©℗
Podstawa prawna
• art. 2 ust. 1, art. 4 ust. 1 oraz 3‒7, art. 5 ust. 1 pkt 3, art. 6 ust. 1 i 2 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1452; ost.zm. Dz.U. z 2022 r. poz. 1512)