Numer powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności (PESEL) jest to 11-cyfrowy stały symbol numeryczny, jednoznacznie identyfikujący osobę fizyczną, w którym sześć pierwszych cyfr oznacza datę urodzenia (rok, miesiąc, dzień), kolejne cztery – liczbę porządkową i płeć osoby, a ostatnia jest cyfrą kontrolną służącą do komputerowej kontroli poprawności nadanego numeru ewidencyjnego. Numer PESEL nadaje minister właściwy do spraw administracji publicznej.
PESEL nadaje się:
* obywatelom polskim zameldowanym na pobyt stały lub czasowy trwający ponad 2 miesiące, a także osobom ubiegającym się o wydanie dowodu osobistego,
* cudzoziemcom zameldowanym na pobyt stały lub czasowy trwający ponad 2 miesiące,
* obywatelom polskim i cudzoziemcom, którzy podlegają na terytorium RP ubezpieczeniom społecznym lub ubezpieczeniu zdrowotnemu, z wyłączeniem osób, którym nadano ten numer na podstawie pkt 1 i 2, i innym osobom na podstawie przepisów szczególnych.
Wniosek o nadanie numeru PESEL powinien zawierać: nazwisko i imiona, nazwisko rodowe, imiona rodziców, nazwisko rodowe matki, płeć, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, adres i miejsce pobytu stałego lub czasowego, rodzaj, serię i numer dokumentu tożsamości.
Podstawa prawna
* Ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t.j. Dz.U. z 2001 r. nr 87, poz. 960 z późn. zm.).