Jest to zachowanie, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności, poniżenie lub upokorzenie pracownika. Molestowanie stanowi przejaw dyskryminacji pracowników. Kodeks pracy posługuje się również pojęciem molestowania seksualnego, przez które rozumie każde nieakceptowane zachowanie o charakterze seksualnym lub odnoszące się do płci pracownika, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności lub poniżenie albo upokorzenie pracownika. Na przedstawione zachowania mogą składać się elementy fizyczne, werbalne lub pozawerbalne, np. dotykanie molestowanej osoby, niedwuznaczne gesty, spojrzenia. Aby określone zachowanie uznać za molestowanie seksualne, oprócz wspomnianych elementów, musi wystąpić nieakceptowanie danego zachowania przez adresata – powinien on pokazać dezaprobatę dla takiego zachowania. Molestowanie seksualne stanowi przejaw dyskryminacji ze względu na płeć.
Sprawcą molestowania nie zawsze jest pracodawca. Może być to również np.: współpracownik lub przełożony, natomiast ofiarą nie zawsze jest kobieta.
Celem molestowania jest wywarcie negatywnego wpływu na pracę wykonywaną przez pracownika, zmniejszenie jego poczucia bezpieczeństwa.
Molestowany pracownik może żądać odszkodowania od pracodawcy w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę. Od sprawcy molestowania ofiara może domagać się na zasadach ogólnych określonych w kodeksie cywilnym: zaniechania bezprawnego naruszania dóbr osobistych, zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny oraz naprawienia szkody.
Podstawa prawna
* Art. 183a par. 5 pkt 2 i par. 6, art. 183d ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
* Art. 199 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. nr 88, poz. 553 z późn. zm.).