Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o rachunkowości każda jednostka, która prowadzi księgi rachunkowe, musi posiadać przyjęte zasady (politykę) rachunkowości i jej dokumentację. Za jej stworzenie i aktualizację jest odpowiedzialny kierownik jednostki. W praktyce najczęściej dokumentację tę przygotowuje dział księgowości, a jeśli prowadzenie ksiąg rachunkowych zostało przekazane do biura rachunkowego, robi ją ten podmiot. I choć biuro posiada doświadczenie dotyczące praktyk stosowanych przez różne jednostki, z którego może skorzystać, to jednak nie jest dobrą praktyką przyjmowanie wystandaryzowanych polityk rachunkowości. Nie odzwierciedlają one bowiem specyfiki działalności danego podmiotu, a tym bardziej jego istotności, a powinny.
Dla firmy, którą właśnie zaczęliśmy jako biuro obsłuchiwać, przygotowujemy dokumentację mającą określić zasady prowadzenia rachunkowości. Zastanawiamy się, jak należy określić w niej „istotność”. Czy wystarczy, że próg istotności wskażemy, odnosząc się tylko do sumy aktywów bilansu?
Pozostało
87%
treści
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję
Reklama