• Czy wydatki sfinansowane z dotacji z tarczy 6.0 można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów
Klientem biura rachunkowego jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, która otrzymała w ramach tarczy 6.0 dotację na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności. Czy otrzymana dotacja stanowi przychód opodatkowany? Czy wydatki sfinansowane z dotacji mogą być zaliczane do podatkowych kosztów uzyskania przychodów?
Tak zwaną tarczę antykryzysową 6.0 tworzą uchwalone w grudniu 2020 r. przepisy określające nowe zasady wsparcia dla branż najbardziej dotkniętych epidemią COVID-19, przede wszystkim poprzez rozszerzenie zakresu kodów PKD, które uprawniają do otrzymania wsparcia. W ramach tarczy dodany został m.in. art. 15zze4 specustawy o COVID-19, na którego podstawie w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom COVID-19 starosta może, na podstawie umowy, udzielić mikroprzedsiębiorcy lub małemu przedsiębiorcy, ze środków Funduszu Pracy, jednorazowej dotacji na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej (art. 15zze4 ust. 1 specustawy o COVID-19). Zakładam, że taką właśnie dotację otrzymała osoba fizyczna, o której mowa w pytaniu.
W związku z tym należy wyjaśnić, że art. 15zze4 ust. 15 specustawy o COVID-19 stanowi, iż przychód z tytułu udzielonej dotacji na zasadach określonych w art. 15zze4 ust. 1 specustawy o COVID-19 nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. A zatem z tytułu otrzymania dotacji u osoby fizycznej nie powstał przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jednocześnie nie ma w ustawie o PIT przepisu wyłączającego możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych ze środków, których otrzymanie nie stanowiło przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym. W omawianym przypadku nie ma również zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o PIT (tj. przepis wyłączający możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów [przychodów], o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29b, 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137 ustawy o PIT). Nie istnieje też przepis szczególny wyłączający możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów dotacji, o których mowa w art. 15zze4 specustawy o COVID-19. W konsekwencji wydatki sfinansowane ze środków otrzymanych w ramach tych dotacji mogą być na zasadach ogólnych zaliczane do podatkowych kosztów uzyskania przychodów (tak jak na zasadach ogólnych mogą być zaliczane do podatkowych kosztów uzyskania przychodów np. wydatki sfinansowane ze środków otrzymanych w ramach tzw. mikropożyczki lub świadczenia postojowego – zob. interpretację indywidualną dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 listopada 2020 r., nr 0112-KDIL2-2.4011.534.2020.1.AA).
Podstawa prawna
art. 14, art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1426; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 255)
art. 15zze4 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. poz. 1842; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 180; specustawa o COVID-19)
  • Jakie są skutki podatkowe zwolnienia płatnika z obowiązku opłacenia składek ZUS
Biuro rachunkowe rozlicza spółkę z o.o., która na podstawie art. 31zo specustawy o COVID-19 uzyskała zwolnienie z opłacania składek ZUS i zwrócone jej zostały składki za okres objęty zwolnieniem. Czy w związku ze zwrotem składek w spółce należy rozpoznać przychód podatkowy? Czy składki objęte zwolnieniem mogą pozostać w spółce podatkowymi kosztami uzyskania przychodów?
Artykuł 31zo ust. 1 i 1a specustawy o COVID-19 przewiduje możliwość uzyskania przez płatników składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenie zdrowotne, na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych zwolnienia z obowiązku ich opłacania. Z kolei art. 31zx specustawy o COVID-19 stanowi, że przychody z tytułu zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek, o których mowa w art. 31zo specustawy o COVID-19, nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych. Powoduje to, że zwróconych składek ZUS, o których mowa, nie należy traktować jako przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Jednocześnie warto wyjaśnić, że przyjmuje się, iż składki objęte zwolnieniami, o których mowa, nie stanowią podatkowych kosztów uzyskania przychodów (zob. interpretację indywidualną dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 listopada 2020 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.411.2020.1.BKD). Powoduje to, że jeżeli składki takie zostały zaliczone do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, to konieczna jest korekta kosztów uzyskania przychodów (tak jak miała się rzecz w przypadku zwolnienia z obowiązku opłacania składek na podstawie art. 31zq specustawy o COVID-19; zob. interpretację indywidualną dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 listopada 2020 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.724.2020.2.AP).
Podstawa prawna
art. 31zo ust. 1 i 1a oraz art. 31zx ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. poz. 1842; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 180; specustawa o COVID-19)
  • Czy firma wykonująca produkty reklamowe na zlecenie musi stosować oznaczenie GTU_12
Biuro rozlicza firmę zajmującą się drukowaniem wizytówek, etykiet reklamowych, banerów firmowych i podobnych produktów reklamowych. Czy wykazując świadczenie takich usług w ewidencji VAT oraz w nowym pliku JPK_VAT, należy stosować oznaczenie GTU_12?
Od 1 października 2020 r. istnieje obowiązek wykazywania w ewidencji VAT oznaczeń liczbowych od 01 do 13 dotyczących niektórych towarów i usług (par. 10 ust. 3 rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług). Analogiczne oznaczenia powinny być wykazywane poprzez zaznaczanie wartości 1 w polach GTU_01 – GTU_13 części ewidencyjnej nowego pliku JPK_VAT.
Dotyczy to m.in. świadczenia określonych usług o charakterze niematerialnym, tj. usług doradczych, księgowych, prawnych, zarządczych, szkoleniowych, marketingowych, firm centralnych (head offices), reklamowych, badania rynku i opinii publicznej oraz w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych. Świadczenie tych usług powinno być oznaczane przez wskazanie liczby 12 w ewidencji VAT (par. 10 ust. 3 pkt 2 lit. b rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług) oraz przez wpisanie wartości 1 w polu GTU_12.
Mając to na uwadze, należy wyjaśnić, że wbrew tezie postawionej w pytaniu wykazywane przez wskazaną firmę czynności nie stanowią świadczenia usług, lecz są dostawami towarów, np. wizytówek, etykiet reklamowych czy banerów firmowych. Odpowiednie zastosowanie ma w tym wypadku wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 czerwca 2009 r. (sygn. akt I FSK 510/08), z którego wynika, że w przypadku druku na materiale własnym czynności wykonywane przez drukarnie stanowią z punktu widzenia VAT dostawy towarów (tylko w przypadku druku na materiale powierzonym czynności wykonywane przez drukarnie stanowią z punktu widzenia VAT świadczenie usług).
W konsekwencji wskazana firma nie świadczy usług podlegających oznaczeniu kodem GTU_12. Nie ma również w omawianej sytuacji zastosowania żadne z pozostałych oznaczeń GTU. ©℗
Podstawa prawna
par. 10 ust. 3 rozporządzenia ministra finansów, inwestycji i rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. poz. 1988; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 2326)
  • Jak opodatkować świadczone dla polskich firm usługi transportu towarów z Polski do Wielkiej Brytanii i odwrotnie
Rozliczany przez nasze biuro podatnik prowadzi firmę transportową i zajmuje się głównie świadczeniem dla polskich firm usług transportowych z Polski do Wielkiej Brytanii oraz z Wielkiej Brytanii do Polski. Jak od 1 stycznia 2021 r. wygląda opodatkowanie takich usług?
Opodatkowaniu VAT w Polsce podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium Polski (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). A contrario – nie podlega opodatkowaniu VAT w Polsce odpłatne świadczenie usług poza terytorium Polski. O tym, czy świadczenie usług ma miejsce na terytorium kraju, decydują przepisy o miejscu świadczenia usług, tj. przede wszystkim art. 28a–28o ustawy o VAT. Wskazane przepisy przewidują tylko dwa przypadki szczególnego sposobu ustalania miejsca świadczenia usług transportu towarów na rzecz podatników (art. 28f ust. 1a ustawy o VAT), jednak żaden z tych przepisów w przedstawionych sytuacjach nie ma zastosowania.
Zatem miejsce świadczenia obu wskazanych usług transportu towarów ustalać należy na zasadach ogólnych określonych w art. 28b ustawy o VAT. W przypadku świadczenia usług na rzecz podatników zasadą jest, że miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma siedzibę działalności gospodarczej (art. 28b ust. 1 ustawy o VAT). Nieliczne wyjątki od tej zasady określają art. 28b ust. 2–4 ustawy o VAT, jednak z treści pytania nie wynikają informację pozwalające podejrzewać, że któryś z tych wyjątków ma zastosowanie.
Prowadzi to do wniosku, że miejsce świadczenia wskazanych usług transportowych znajduje się na terytorium kraju (gdyż usługi te nabywają firmy mające siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju). W związku z tym świadczenie tych usług podlega opodatkowaniu VAT w Polsce. Jednocześnie są to usługi transportu międzynarodowego (art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT), a w konsekwencji są one co do zasady opodatkowane VAT według stawki 0 proc. (na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT). Przy czym warunkiem zastosowania takiej stawki jest posiadanie dokumentów określonych w art. 83 ust. 5 ustawy o VAT.
Zauważyć należy, że jest to sytuacja podobna do istniejącej przed 1 stycznia 2021 r. Również bowiem wówczas świadczenie między polskimi firmami usług transportowych z Polski do Wielkiej Brytanii stanowiło świadczenie usług transportu międzynarodowego opodatkowanych co do zasady VAT według stawki 0 proc.
Podstawa prawna
art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 28b ust. 1, art. 83 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 2419)
  • Czy wybór opodatkowania ryczałtem pozwoli uniknąć zapłaty daniny solidarnościowej za 2021 r.
Klientem naszego biura jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, która w 2020 r. była opodatkowana podatkiem liniowym i uzyskała dochód przekraczający 1 mln zł. W 2021 r. osoba ta wybrała opodatkowanie w formie ryczałtu. Czy w tej sytuacji wskazana osoba nie musi płacić daniny solidarnościowej za 2021 r.?
Daninę solidarnościową uregulowano w art. 30h i art. 30i ustawy o PIT. Do jej zapłaty obowiązane są osoby fizyczne, u których suma dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f ustawy o PIT (po ich pomniejszeniu o kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a ustawy o PIT, oraz kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5 ustawy o PIT) przekracza 1 mln zł (art. 30h ust. 2 ustawy o PIT). Z art. 30h ust. 3 ustawy o PIT wynika przy tym, że przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej w roku kalendarzowym uwzględnia się dochody i kwoty pomniejszające te dochody wykazywane w:
1) rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7 ustawy o PIT, jeżeli podatek wynikający z tego rozliczenia jest podatkiem należnym,
2) zeznaniach wymienionych w art. 45 ust. 1, ust. 1a pkt 1 i 2 oraz ust. 1aa ustawy o PIT
– których termin złożenia upływa w okresie od dnia następującego po dniu upływu terminu na złożenie deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej w roku poprzedzającym ten rok kalendarzowy do dnia upływu terminu, o którym mowa w art. 30h ust. 4 ustawy o PIT, a więc do 30 kwietnia roku kalendarzowego (art. 30h ust. 4 ustawy o PIT).
Oznacza to, że chociaż danina solidarnościowa zapłacona powinna zostać przez osobę fizyczną, o której mowa, za 2021 r., to jej wysokość powinna być obliczona na podstawie składanego w 2021 r. zeznania PIT-36L za 2020 r. W konsekwencji osoba ta ma obowiązek złożyć deklarację DSF01 i zapłacić daninę solidarnościową za 2021 r.
Podstawa prawna
art. 30h i art. 30i ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1426; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 255)