Trzy tygodnie potrwa konserwacja samego płótna i tzw. sztucznego terenu Panoramy Racławickiej, eksponowanej w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Od poniedziałku dzieło Jana Styki i Wojciecha Kossaka będzie niedostępne dla zwiedzających.

Jak wyjaśnił kierownik Panoramy Racławickiej Romuald Nowak, po raz ostatni zabiegi konserwatorskie przy sztucznym terenie Panoramy prowadzono jesienią 2004 r.

"Tymczasem miliony zwiedzających wnoszą do rotundy kilogramy kurzu. Większą jego część wychwytują specjalne filtry i ekipy sprzątające, ale niewielka część osiada jednak przez lata na płótnie i sztucznym terenie. Dlatego niezbędne stało się przeprowadzenie kolejnych zabiegów, które mają na celu głównie przywrócenie iluzji trójwymiarowej rzeczywistości" - dodał Nowak.

Jak podano, prace konserwatorskie będą polegały głównie na odkurzeniu płótna od lica i odwrocia oraz oczyszczeniu powierzchni środkiem chemicznym. Wykonana zostanie również korekta naprężenia płótna oraz korekty dublażu, kitów i punktowania.

W przypadku sztucznego terenu, oprócz odkurzania nastąpi też podklejenie ruchomych części i wymiana fragmentów szaty roślinnej. Konserwatorzy wzmocnią powierzchnię sztucznego terenu oraz dokonają niewielkich korekt jego konfiguracji. Na końcu wykonane zostaną również retusze barwne.

Prace od poniedziałku potrwają przez trzy tygodnie. Panorama będzie ponownie dostępna dla zwiedzających od 5 grudnia.

Panorama Racławicka to monumentalny obraz olejny, który został namalowany przez kilku artystów na przełomie XIX i XX w. Jego głównymi autorami są Jan Styka i Wojciech Kossak. Obraz przedstawia epizod z insurekcji kościuszkowskiej - zwycięstwo wojsk polskich nad rosyjskimi w bitwie pod Racławicami (1794). Dzieło powstało w latach 1893-94 na zamówienie miasta Lwowa.

Ma 114 metrów długości i 15 m wysokości. Po raz pierwszy zostało zaprezentowane we Lwowie w 1894 r. z okazji odbywającej się tam Powszechnej Wystawy Krajowej. Była to jednocześnie setna rocznica bitwy pod Racławicami.

We Wrocławiu od 1985 r. dzieło jest eksponowane w specjalnie do tego przystosowanym budynku rotundy. Ekspozycję obrazu uzupełnia sztafaż, ustawiony przed malowidłem i oświetlony tak, aby widz oglądający całość nie umiał odróżnić, gdzie kończą się ustawione na podłodze przed obrazem obiekty, a zaczyna sam obraz.(PAP)