Osiatyński - prawnik, pisarz, publicysta, wykładowca akademicki, działacz społeczny - zmarł 29 kwietnia po ciężkiej chorobie; miał 72 lata.
"Byłeś Polakiem, Europejczykiem, obywatelem świata" - tak o zmarłym powiedział b. minister kultury, dyrektor Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie Waldemar Dąbrowski. Dodał, że Osiatyński był "człowiek mądrego serca i czułego rozumu".
Jedną z ważniejszych rozmów z ojcem wspominała córka prof. Osiatyńskiego - Natalia. "Mój tata wtedy powiedział, że nie ma wątpliwości, iż sensem życia, celem życia, jest pomnażanie ilości życzliwości między ludźmi" - mówiła.
Rzecznik Praw Obywatelskich Adam Bodnar, który był uczniem prof. Osiatyńskiego, podkreślał, że szukał on w każdym z nas tego, co najlepsze.
"Był autorytetem w dziedzinie tego, jak godnie żyć do końca" - powiedział natomiast prezes Fundacji Batorego Aleksander Smolar. Dodał, że Wiktora Osiatyńskiego cechowała cywilna odwaga obywatela.
W uroczystościach pogrzebowych wzięli udział przedstawiciele świata kultury, nauki, polityki, w tym m.in. ks. Adam Boniecki, reżyser Agnieszka Holland, amerykański finansista George Soros i prezydent Słupska Robert Biedroń.
Prof. Osiatyński studiował prawo i socjologię na Uniwersytecie Warszawskim i w Polskiej Akademii Nauk. Uzyskał stopień naukowy doktora w zakresie socjologii. Następnie otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych.
W latach 90. był dyrektorem Centrum Badań nad Konstytucjonalizmem w Europie Wschodniej w Chicago. W 1995 został profesorem w Central European University w Budapeszcie. Podejmował również współpracę z University of Connecticut i Uniwersytetem w Sienie. Wykładał na uniwersytetach m.in. Antioch w Los Angeles, Columbia, Stanforda, Harvarda. Był członkiem Komitetu Nauk Politycznych Polskiej Akademii Nauk, brał udział w pracach nad przygotowaniem Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej z 1997.
Prof. Osiatyński był również aktywnym działaczem społecznym. Był inicjatorem powstania w ramach Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka Programu Spraw Precedensowych, został członkiem jego rady programowej. Zajął się szerzeniem informacji o uzależnieniach, w tym alkoholizmie. Był autorem publikacji poświęconych alkoholizmowi i współtwórcą Komisji Edukacji w Dziedzinie Alkoholizmu, jednego z programów Fundacji im. Stefana Batorego.
Był laureatem wielu nagród. Został także odznaczony Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.