Wyrok jest ważny dla branży hotelarskiej, gdyż blokuje możliwość żądania od niej dodatkowych opłat bezpośrednio na rzecz nadawców. I tak musi ona je odprowadzać do organizacji zbiorowego zarządzania, jeśli ma zainstalowane telewizory. Niemiecka stacja RTL chciała dodatkowo, aby w przypadku rozprowadzania sygnału satelitarnego hotele były traktowane na tych samych zasadach co operatorzy telewizji kablowych. To zaś nakładałoby na nich dodatkowe obowiązki i opłaty.
Rozstrzygnięty przez TSUE wniosek prejudycjalny związany jest z procesem toczącym się przed portugalskimi sądami. Wytoczyła go wspomniana stacja RTL, której sygnał – za pośrednictwem satelity – trafia również do Portugalii. RTL w wielu krajach UE zawarła umowy licencyjne nie tylko z operatorami telewizyjnymi, lecz także z hotelami. Jedna z największych grup hotelarskich w Portugalii, Grupo Pestana oraz jej spółka zależna, Salvor, odmówiły jednak podpisania takiej umowy, choć również udostępniają gościom sygnał telewizji satelitarnej. Niemiecka stacja wniosła pozew o stwierdzenie, że odbiór i retransmisja jej programów w pokojach hotelowych stanowią czynność publicznego udostępniania programów, a zatem jako takie podlegają obowiązkowi uzyskania uprzedniego zezwolenia RTL.
W pierwszym pytaniu skierowanym do TSUE Sąd Najwyższy Portugalii zastanawiał się nad tym, czy pojęcie „retransmisji drogą kablową” można rozciągnąć na podmioty, które nie są tradycyjnymi operatorami kablówek. Drugie w sposób konkretny zmierzało do rozstrzygnięcia, czy rozpowszechnianie programów kanału telewizyjnego nadawanych drogą satelitarną za pośrednictwem różnych odbiorników telewizyjnych zainstalowanych w pokojach hotelowych za pomocą kabla koncentrycznego stanowi retransmisję w rozumieniu art. 1 ust. 3 dyrektywy 93/83/EWG w sprawie koordynacji niektórych zasad dotyczących prawa autorskiego oraz praw pokrewnych stosowanych w odniesieniu do przekazu satelitarnego oraz retransmisji drogą kablową.
TSUE podkreślił, że dyrektywa reguluje prawa do retransmisji drogą kablową w stosunkach między właścicielami praw autorskich i pokrewnych z jednej strony a operatorami kablowymi z drugiej. Za tych ostatnich nie można zaś uznać przedsiębiorstw hotelowych, choćby z tego względu, że ich główną działalnością nie jest retransmisja programów. Chodzi o tradycyjnie rozumiane kablówki, czyli profesjonalnych operatorów.
Co więcej, uwzględnienie roszczeń wysuniętych przez RTL oznaczałoby znaczne poszerzenie praw pokrewnych nadawców.
„Wykładnia, która włączyłaby w zakres pojęcia operatora sieci kablowej (…) każdy podmiot dokonujący retransmisji drogą kablową (...), nawet jeśli działalność zawodowa tego podmiotu nie polega na eksploatacji tradycyjnej sieci kablowej, w rzeczywistości prowadziłaby bowiem do rozszerzenia zakresu prawa pokrewnego przewidzianego (…) utożsamiając je z wyłącznym prawem do publicznego udostępniania, takim jak przewidziane w art. 3 ust. 1 dyrektywy 2001/29 na rzecz autora” – uzasadniono wyrok.

orzecznictwo

Wyrok TSUE z 8 września 2022 r. w sprawie C-716/20 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia