Jest to podatek samorządowy, który ustawowo nazywany jest opłatą od posiadania psów. Wpływy z tego podatku zasilają budżet gminy, a organem podatkowym właściwym w sprawach tego podatku jest wójt (burmistrz, prezydent miasta). Rada gminy może wprowadzić opłatę od posiadania psów, przy czym podatek od jednego psa nie może przekraczać kwoty ustanowionej na mocy obwieszczenia Ministra Finansów. Oznacza to, że nie jest ona obowiązkowa w każdej gminie. Może również wynosić mniej niż maksymalną kwotę, bo to w gestii gminy zależy, w jakiej wysokości ją uchwali. Opłatę pobiera się tylko od osób fizycznych posiadających psy. Trzeba pamiętać, że stawka maksymalna jest ustalana na każdy rok oddzielnie. W niektórych przypadkach nie pobiera się tej opłaty, co wynika z ustawy. Obowiązkowo opłaty od posiadania psów nie pobiera się od:

• członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - pod warunkiem wzajemności;
• osób zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych - z tytułu posiadania jednego psa;
• osób w wieku powyżej 65 lat prowadzących samodzielnie gospodarstwo domowe - z tytułu posiadania jednego psa;
• podatników podatku rolnego od gospodarstw rolnych - z tytułu posiadania nie więcej niż dwóch psów.


Do kompetencji rady gminy należy także określenie zasad ustalania i poboru oraz terminów płatności tego podatku. Może ona także zarządzić pobór opłaty od posiadania psów poprzez inkasenta. Ponadto rada gminy może wprowadzić, w drodze uchwały, inne niż wymienione w ustawie zwolnienia z podatku od posiadania psów.

Podstawa prawna
• Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych