Bronisław Wildstein, dziennikarz i publicysta, działacz podziemia w PRL, został odznaczony przez prezydenta Andrzeja Dudę Orderem Orła Białego. "Trudno wyobrazić sobie większą nagrodę, większe zadośćuczynienie" - powiedział Wildstein, dziękując za odznaczenie.

"Szanowny panie redaktorze, ale przede wszystkim - mogę to z całą mocą powiedzieć - człowieku niezłomny, wielki polski inteligencie, ukazujący ten etos polskiej inteligencji przez wszystkie lata" - tymi słowami zwrócił się prezydent do Wildsteina podczas wtorkowej uroczystości na Zamku Królewskim.

Wildstein, zabierając głos w imieniu odznaczonych Orderem Orła Białego, podkreślił, że traktują oni odznaczenie, jako zobowiązanie. "Jest coś, co łączy różne nasze działania. To jest świadomość, perspektywa tego, że nasze indywidualne przedsięwzięcia, poczynania odnajdują się w horyzoncie czegoś, co nazywamy dobrem wspólnym" - powiedział.

Wildstein urodził się w 1952 roku w Olsztynie. W latach 70. studiował filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był współpracownikiem KOR, podobnie jak jego przyjaciel, także student UJ Stanisław Pyjas, którego ciało znaleziono w maju 1977 roku Wildstein organizował protesty wobec jego śmierci, o którą obwiniano władze PRL - przez lata dążył też do ujawnienia kulis tej sprawy. W 1977 roku był współzałożycielem krakowskiego Studenckiego Komitetu Solidarności. O losach Stanisława Pyjasa, Bronisława Wildsteina i Lesława Maleszki powstał film dokumentalny "Trzech Kumpli", nawiązuje do nich także film fabularny "Gry Uliczne".

W latach 80. wyjechał do Francji, był m.in. korespondentem Radia Wolna Europa. Na początku lat 90. został szefem publicznego Radia Kraków. W latach 1994-96 był sekretarzem redakcji "Życia Warszawy"; następnie przeniósł się do dziennika "Życie", gdzie do 1997 roku był zastępcą naczelnego.

W 2001 roku doprowadził do ujawnienia tajnego współpracownika SB o kryptonimie "Ketman" - pracującego wtedy w "Gazecie Wyborczej" Lesława Maleszki, denuncjującego działania SKS - swego przyjaciela ze studiów.

Wildstein współpracował z tygodnikiem "Wprost", był felietonistą miesięcznika "Nowe Państwo" i do stycznia 2005 roku - publicystą "Rzeczpospolitej". Został zwolniony po tym, jak wyniósł z IPN jawny spis katalogowy ponad 160 tys. nazwisk funkcjonariuszy i tajnych współpracowników służb PRL oraz osób wytypowanych do współpracy (na liście były także osoby mogące być pokrzywdzonymi w myśl ustawy o IPN). W styczniu 2005 r. ujawniono, że Wildstein udostępnił listę dziennikarzom. Wkrótce trafiła ona do internetu; Wildstein zaprzeczał, by to on ją tam umieścił. W 2006 r. umorzono śledztwo w sprawie "listy Wildsteina" - prokuratura nie wykryła, kto z Instytutu udostępnił mu listę katalogową, będącą - według prokuratury - tajemnicą służbową IPN.

Zwolnienie Wildsteina wywołało protesty. Wildstein pozwał "Rz" do sądu pracy, żądając uznania wymówienia za nieskuteczne i odszkodowania. Sprawa zakończyła się ugodą.

W maju 2006 roku Wildstein został wybrany na prezesa zarządu TVP. Podczas jego prezesury TVP3 zaczęło proces przekształcania w TVP Info. Z funkcji prezesa został odwołany w lutym 2007 roku. W 2007 roku wrócił do redakcji „Rzeczpospolitej” w roli komentatora. Od 2008 roku w TVP prowadził program „Cienie PRL-u”, a w latach 2008-2010 program „Bronisław Wildstein przedstawia”. Publikował w tygodniku "Do rzeczy". Obecnie jest publicystą tygodnika "W sieci". W latach 2012-14 był redaktorem naczelnym Telewizji Republika.

W październiku 2015 został członkiem Narodowej Rady Rozwoju powołanej przez prezydenta Andrzeja Dudę.

Wildstein jest autorem kilku książek, w tym m.in. zbioru opowiadań "Przyszłość z ograniczoną odpowiedzialnością", "Dekomunizacja, której nie było", "Mistrz", "Dolina nicości", "Czas niedokonany" i "Ukryty".(PAP)