Zmiany w programie igrzysk zatwierdził 8 czerwca 2015 roku Komitet Wykonawczy Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego (MKOl).
W big air snowboardzista najeżdża na skocznię, a następnie w powietrzu wykonuje trik. Sędziowie oceniają m.in. stopień jego trudności, jakość wykonania i czystość lądowania. Zwykle zawodnik wykonuje trzy próby, a brane pod uwagę są dwie najlepiej ocenione. W programie mistrzostw świata big air jest od 2003 roku. W olimpijskim zastąpił slalom równoległy.
Za włączeniem rywalizacji par mieszanych w curlingu stała przede wszystkim chęć zwiększenia popularności tej dyscypliny. Mistrzostwa świata w mikstach rozgrywane są od 2008 roku, a medale na nich zdobyli m.in. reprezentanci Węgier (dwa złote i jeden srebrny), Nowej Zelandii (jeden srebrny), Czech i Hiszpanii (po jednym brązowym).
Wyścig ze startu wspólnego w łyżwiarstwie szybkim w Pucharze Świata pojawił się od sezonu 2011/12, a w MŚ zadebiutował w 2015 roku. Przystępuje do niego maksymalnie 24 zawodników i mają do pokonania 16 okrążeń. Po 4., 8. i 12. znajdują się lotne finisze, na których trzej najlepsi panczeniści dostają punkty (5, 3 i 1). Punkty przyznawane są też dla najlepszej trójki na mecie (60, 40 i 20). Lotne premie nie są więc w stanie wpłynąć na kolejność na podium, a tylko na dalsze miejsca.
W drużynowych zmaganiach w narciarstwie alpejskim weźmie udział 16 ekip, złożonych z dwóch kobiet i dwóch mężczyzn. Rywalizacja będzie się toczyć systemem pucharowym. Zgodnie z rankingiem Międzynarodowej Federacji Narciarskiej powstanie osiem par - 1. z 16., 2. z 15. itd. W ramach każdego "meczu" dojdzie do czterech pojedynków tej samej płci na trasie równoległego slalomu giganta. Za zwycięstwo w każdym z nich przyznawany jest punkt, a w przypadku remisu 2:2 o wygranej decyduje łączny czas przejazdów wszystkich zawodników. W tym formacie medale MŚ rozdawane są od 2011 roku.
Łącznie w Pjongczangu, gdzie igrzyska odbędą się w dniach 9-25 lutego 2018 roku, zostaną rozdane 102 komplety medali.