Nie działa, a kosztuje więcej niż wojsko. NIK skontroluje, dlaczego te pieniądze nie przekładają się na wzrost liczby dzieci
Wielkie pieniądze – 50 mld zł, czyli ponad 3 proc. PKB rocznie. I 50 różnych strumieni, którymi te środki płyną od ośmiu różnych instytucji. Wszystko po to, aby rodziło się więcej Polaków. Ale się nie rodzi. W przyszłym roku Najwyższa Izba Kontroli przeprowadzi całościową kontrolę polityki demograficznej państwa. Wstępne obserwacje nie są budujące.
– Zaskoczyły nas liczba i rozproszenie programów – mówi DGP prezes NIK Krzysztof Kwiatkowski. Kontrolerzy izby mają sprawdzić cztery kwestie: jakimi narzędziami polityki prorodzinnej dysponuje państwo, które z nich są wykorzystywane prawidłowo, jakich rozwiązań brakuje. I wreszcie jak wygląda koordynacja polityki prorodzinnej na szczeblach rządowym i samorządowym.
Audyt rozpocznie się panelem z ekspertami od demografii, którzy podpowiedzą kontrolerom, co i jak sprawdzać.
Polska ma jeden z najniższych wskaźników dzietności w Europie. Wynosi on 1,3 dziecka na kobietę, gdy zastępowalność pokoleń zaczyna się od 2,1. W 2012 r. w Polsce urodziło się 390 tys. dzieci. Na jedno z nich przypadło więc niemal 130 tys. zł wydanych przez państwo na wsparcie rodzin we wszystkich programach.
– Dotychczasowe działania nie przynoszą efektów, a negatywne zjawiska wręcz się pogłębiają. Nie mają nawet charakteru polityki demograficznej, są raczej wsparciem socjalnym – ocenia demograf prof. Marek Okólski.
Efektem audytu NIK mają być rekomendacje i wnioski, które ułatwią lepsze i bardziej skoordynowane wsparcie. NIK wchodzi w ten sposób w środek dyskusji o polityce prorodzinnej. Swoje recepty mają rząd, prezydent i opozycja.
Jak mówi Kwiatkowski, na użytek kontroli NIK stworzy mapę polityki prorodzinnej. Pokaże m.in. cele, jakie powinny zostać osiągnięte do 2020 r. Data ta jest nieprzypadkowa. To koniec kolejnej unijnej perspektywy finansowej, w której jest sporo pieniędzy na programy społeczne wspierające rodziny.
Komentarze(48)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarszeNajmniej biednych jest wśród bezdzietnych małżeństw – nieco ponad 1 proc., a im więcej dzieci, tym więcej biedy.
Wśród rodzin z czwórką (i więcej) dzieci, odsetek biednych wynosi 44 proc. – wynika z opracowań "Ubóstwo w Polsce w 2011 r." i "Różne oblicza polskiej biedy".
Wobec tego racjonalną decyzją Polaków jest, by mieć jak najmniej potomków.
Bez zmiany tego ekonomicznego rachunku więcej dzieci nie będzie.
Kluczem do poprawy dzietności jest sytuacja na rynku pracy.
Jeżeli nie będzie pracy za godziwe wynagrodzenie to żadne propagandowe działania nie pomogą.
i jeszcze raz PRACY stabilnej, płatnej nie na poziomie 1100 netto.Przecież to każdy nawet głupi wie, a tu zanosi się na wielkie śledztwo.Paranoja
W dodatku pomoc socjalna często generuje wielodzietność w rodzinach w których wielodzietność korzystna dla społeczeństwa nie jest. Moja była sąsiadka - osoba z niedorozwojem umysłowym, co dwa lata rodzi dziecko, które ląduje w domu dziecka, ona inkasuje natomiast becikowe i pomoc socjalną. Dla normalnej rodziny becikowe - to żadna motywacja do wielodzietności, dla ludzi, którzy ze spożywania alkoholu zrobili sobie sposób na życie - 1000 zł to jest picie przez miesiąc, a dzieckiem zajmie się państwo.
Nie macie kaski? Nie stać was na dzieci?
Słonce Peru i Żyrandolowy wam nie pomagają?
NIe do wiary przecież to zielona wyspa itp...
Mamy małe dziecko i jesteśmy za bogaci na polityke prorodzinna ale za biedni by godnie żyć
Ktoś wyciąga tu błędne wnioski, że wzrost bogactwa skutkuje mniejszą dzietnością.
Prawda jest taka, że więcej pieniędzy to więcej dzieci! Pokazują to przykłady rodzin emigrantów do GB, gdzie Polki rodzą więcej dzieci niż inne nacje.
W obecnych polskich warunkach dlatego to się nie przekłada, bo aby zdobyć pieniądze, trzeba zrobić karierę, żeby zrobić karierę trzeba poświęcić rodzinę. Jeśli jakiemuś szczęściarzowi udaje się zdobyć stabilizację materialną, to już jest na tyle stary, że albo nie może mieć dzieci, albo mu się już nie chce.
Aby rodziło się więcej dzieci, potencjalni rodzice nie muszą zarabiać kokosów, ale powinni przed 30-tką zarabiać tyle, aby móc kupić lokum (choćby na raty), a za pozostałą część móc opłacić utrzymanie rodziny i opieki nad dziećmi, bez wyrzeczeń graniczących z absurdem. Obecnie niestety posiadanie dziecka to wysiłek ponad możliwości wielu ludzi. Jak zarabiając np. 1200 zł na rękę kupić mieszkanie, zapłacić opłaty i jeszcze zapewnić dziecku i współmałżonkowi jedzenie i utrzymanie???
To jest świństwo to wspólne opodatkowanie. Korzystają tylko bardzo bogaci.
Posłowie zrobili ustawę pod siebie, bo oni maja duże dochody, więc po rozliczeniou z żonami mają duże zwroty.Biedni nie mają z czego odpisać ulgi nawet na dwoje dzieci.
Jeżeli tak, to natychmiast wrócić do poprzednich wysokości VAT,anulować te niby prorodzinne ustawy, (nie zasłaniać się bzdurnymi dyrektywami UE).
Poczytać ww komentarze, gdyż wiele z nich jest słusznych, a nie udawać , że znowu o coś się "walczy".
Nie może tak być że samotna osoba ma mieszkanie 100 m w starej kamienicy za którą płaci miasto, bo "ona tam mieszka 40 lat" i nie chce się zgodzić na przeprowadzkę (pomimo że ma rentę lub emeryturę) a i tak dostaje dopłatę do mieszkania pieniądze na węgiel etc.
W tym czasie młode małżeństwo z 3 dzieci gnieździ się w 1 pokoju pomimo że oboje pracują a jedynym ich problemem jest bieda wynikająca z niskich zarobków.
Niestety obecny system jest koszmarnie niewydolny i produkuje jedynie kolejne generacje pasożytów którzy nigdy nie skalali się pracą.
Olbrzymie pieniądze są marnotrawione na idiotyczne pseudoprogramy EFS bezmyślne szkolenia z „asertywności” i innych ******* a to czego potrzeba wielu osobom to jedynie nieduża pożyczka na rozwój własnej działalności (zakup towaru, nabycie komputera z programami)