Zakup piwa przez doradcę podatkowego nie służy reklamie jego usług ani nie zwiększa popytu na nie – stwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Spytał o to doradca podatkowy prowadzący jedno osobową działalność gospodarczą. Zamierzał organizować spotkania, podczas których przekazywałby słuchaczom wiedzę o podatkach i popularyzowałby wiedzę o doradztwie podatkowym. Planował w tym celu m.in. wynajęcie sali, a także zakup piwa dla prowadzącego, czyli dla… siebie samego.

Piwo dla prowadzącego…

Wyjaśnił, że będzie pił piwo podczas spotkań z potencjalnymi przyszłymi klientami, bo z natury rzeczy niemożliwe lub bardzo utrudnione byłoby prowadzenie długich spotkań (trwających każdorazowo ponad godzinę) bez spożywania jakichkolwiek napojów. Dodał, że piwo będzie też spełniać funkcję relaksującą, pomoże mu zmniejszyć tremę, dzięki czemu wystąpienia będą bardziej interesujące i intrygujące dla słuchaczy. Poza tym – jak twierdził – będzie to dla niego swego rodzaju atrybut, rekwizyt.
Chciał uzyskać potwierdzenie, że wydatki na zakup piwa będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, bo – jak przekonywał – będą one służyć reklamie i promowaniu wiedzy o jego działalności, co w późniejszym okresie może przełożyć się na zwiększenie przychodów oraz zachowaniem ich źródła przychodów.
Twierdził zarazem, że nie będą to koszty reprezentacji, które nie mogłyby być kosztem ze względu na wykluczenie w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o PIT,
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził jednak, że zakup piwa nie może być podatkowym kosztem, bo alkohol nie jest materiałem dydaktycznym ani rekwizytem, bez którego nie można byłoby przeprowadzić spotkań z potencjalnymi klientami.
Fiskus przypomniał, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztem uzyskania przychodu jest wydatek poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Z kolei art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o PIT nie pozwala odliczać kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
Co prawda ustawodawca nie zdefiniował pojęcia reprezentacji, ale należy odnieść się do wykładni językowej tego pojęcia – stwierdził dyrektor KIS. Wyjaśnił, że jest to całokształt działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, w relacji z kontrahentami, gośćmi i potencjalnymi klientami.
Uznał, że wydatki na zakup piwa nie będą miały żadnego związku z doradztwem podatkowym. Działalność pytającego – jako profesjonalisty – ma bowiem na celu promowanie usług doradztwa podatkowego, a nie promowanie piwa spożywanego podczas spotkań z potencjalnymi klientami.
Nie będzie to też wydatek na reklamę działalności podatnika. Piwo jako produkt w żaden sposób nie kojarzy się z usługami doradztwa podatkowego – stwierdził dyrektor KIS.

…i uczestników spotkań

Dotychczas przedsiębiorcy pytali częściej o możliwość odliczenia wydatków na alkohol podawany podczas spotkań ze współpracownikami czy kontrahentami. W tym zakresie stanowisko fiskusa jest również negatywne. Przykładowo w interpretacji z 10 lutego 20217 r. (sygn. 1462-IPPB5.4510.1053. 2016.3.BC) dyrektor KIS stwierdził, że wydatki na wino lub piwo do kolacji z przedstawicielami zagranicznej centrali noszą znamiona reprezentacji, a ponadto nie przyczyniają się do osiągnięcia przychodów ani zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów przez spółkę. Nie mogą być zatem kosztem na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Z fiskusem zgadzają się sądy administracyjne. Najczęściej przywoływany jest tu wyroku z 10 maja 2016 r. (sygn. akt II FSK 700/14). Naczelny Sąd Administracyjny orzekł wtedy, że wydatki na alkohol nie są niezbędne do przeprowadzenia szkolenia ani nie służą celowi szkolenia, a w konsekwencji nie służą osiągnięciu przychodu lub zachowaniu (zabezpieczeniu) jego źródła.

Interpretacja ogólna

Warto natomiast pamiętać, że w interpretacji ogólnej z 25 listopada 2013 r. (nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521) minister finansów stwierdził: „Wymienienie w przepisach podatkowych jako przykładowych kosztów reprezentacji wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, pod kątem warunków i okoliczności uzasadniających poniesienie takich wydatków”. ©℗
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 29 grudnia 2022 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.774.2022.1.MM
Współpraca Katarzyna Jędrzejewska