Zarówno ubezpieczyciel, jak i bank oferujący jego produkty odpowiadają za to, by przekazać konsumentowi jasne, precyzyjne i zrozumiałe informacje przed zawarciem umowy. Jeśli nie wywiążą się z tego zadania, to umowa może zostać uznana za nieważną – orzekł Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

To odpowiedź na pytanie prejudycjalne zadane przez polski sąd, który rozpoznaje spór dotyczący umowy grupowego ubezpieczenia na życie i dożycie. Kobieta, która wykupiła tę polisę, po pięciu latach zorientowała się, że zgromadzony kapitał jest niższy od wpłaconego. Teraz przed sądem domaga się zwrócenia jej wszystkiego, co wpłaciła. Sąd zaś zastanawia się, czy sporządzenie przez zakład ubezpieczeń niejasnego i wprowadzającego w błąd wzorca umownego może stanowić nieuczciwą praktykę handlową.

Na tak postawione pytanie TSUE odpowiedział twierdząco. Nie miał najmniejszych wątpliwości, że zakład ubezpieczeń przed zawarciem umowy jest zobowiązany przedstawić opis gospodarczego i prawnego charakteru aktywów ubezpieczenia grupowego, włącznie z ogólnymi zasadami dotyczącymi ich rentowności oraz ostrzeżeniami na temat ryzyka strukturalnego. Wszystkie te informacje muszą być przedstawione w sposób jasny, precyzyjny i zrozumiały. Jeśli warunki te nie zostaną spełnione, to prawo krajowe jak najbardziej może przewidywać sankcję w postaci stwierdzenia nieważności umowy.

Jeśli chodzi o przypisanie odpowiedzialności za nieuczciwą praktykę handlową, TSUE uznał, że zarówno zakład ubezpieczeń, jak i bank są indywidualnie odpowiedzialne za wykonanie obowiązku dostarczenia konsumentowi informacji przed zawarciem umowy. ©℗

orzecznictwo

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 2 lutego 2023 r. w sprawie C-208/21 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia