Nie można zastrzec znaku towarowego składającego się wyłącznie z oznaczenia lub wskazówki mogącej służyć w obrocie do wskazywania pochodzenia geograficznego towarów lub usług – orzekł Sąd Unii Europejskiej.

Sprawa dotyczyła złożonego przez Księstwo Andory wniosku o rejestrację graficznego znaku towarowego „Andorra” dla sześciu klas towarów i usług obejmujących m.in. fotografie, wyroby tytoniowe, operacje finansowe, organizację podróży, materiały edukacyjne oraz zabiegi kosmetyczne.
Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) odrzucił ten wniosek, wskazując, że zgłoszony znak jest zbyt dosłowny i opisuje jedynie pochodzenie geograficzne towarów i usług. Oznaczenie to nie ma charakteru odróżniającego, przez co konsumenci mogliby nawet nie wiedzieć, że mają do czynienia z zastrzeżonym znakiem towarowym.
Księstwo Andory złożyło skargę do Sądu UE na decyzję EUIPO. Wskazało w niej, że odmówiono jej rejestracji znaku towarowego ze względu na możliwość ustalenia związku z miejscem jego sprzedaży. Tymczasem samo miejsce sprzedaży lub nabycia usługi lub towaru – zdaniem skarżącego – nie może być elementem łączącym je z konkretnym krajem lub regionem.
Sąd UE nie zgodził się z tą argumentacją. Przypomniał, że art. 7 ust. 1 lit. c rozporządzenia nr 207/2009 z 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.Urz. UE L 78, s. 1) nie sprzeciwia się rejestracji nazw geograficznych, ale tylko tych, które są nieznane na docelowym rynku odbiorców towarów i usług jako oznaczenie miejsca geograficznego. W opisywanej sprawie właściwym kręgiem odbiorców są zaś hiszpańskojęzyczni odbiorcy z Unii Europejskiej, którzy z pewnością są świadomi istnienia państwa Andora, jako że graniczy ono z Hiszpanią.
Nie można też mówić o braku związku oznaczenia z towarami, skoro np. ujęte w klasie 16 fotografie przedstawiałyby Andorę. A w odniesieniu do usług związanych z finansami właściwy krąg odbiorców interesujący się działalnością finansową i obrotem nieruchomościami doskonale wie, że Andora znana jest z preferencyjnych stawek podatkowych – zwłaszcza w porównaniu z pobliskim Królestwem Hiszpanii oraz Republiką Francuską. W odniesieniu do usług kosmetycznych właściwy krąg odbiorców towarów i usług postrzega zaś Andorę jako ważny ośrodek turystyczny oferujący usługi z zakresu wellness, jako że można tam znaleźć największe spa w Europie.
Sąd UE oddalił w całości skargę Księstwa Andory i obciążył je kosztami postępowania. Od wyroku przysługuje odwołanie do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. ©℗

orzecznictwo

Wyrok Sądu Unii Europejskiej z 23 lutego 2022 r., sprawa T-806/19 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia