Jest to umowa, w której dostawca zobowiązuje się do wytworzenia rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku (np. właściciel zakładu produkcyjnego zobowiązuje się do wyprodukowania określonych ubrań lub butów) oraz do ich dostarczenia częściami albo periodycznie (czyli okresowo, np. raz dziennie, raz w tygodniu, raz w miesiącu), a odbiorca zobowiązuje się do zapłacenia ceny. Dostarczenie towaru może przy tym nastąpić nie tylko przez wysłanie własnym środkiem transportu dostawcy, ale także przez przewoźnika (w tym pocztą – jeśli pozwala na to rodzaj dostarczanych towarów), a także przez wydanie ze składu czy magazynu dostawcy. Dostawca powinien określić sposób zawiadomienia odbiorcy o przygotowaniu towaru do odbioru, np. telefonicznie, faksem lub pocztą. Sama czynność przekazania odbiorcy towaru powinna być dokonana na podstawie właściwych dokumentów, sporządzonych – ze względu na duże znaczenie dowodowe – z maksymalną starannością. Dokumenty takie mogą mieć formę pokwitowania odbioru towaru przez przedstawiciela kupującego z rąk przedstawiciela sprzedającego (dostawcy). Treść dokumentu powinna jednoznacznie określać rodzaj i ilość wydanego towaru. Dokument ten powinien też umożliwiać ustalenie osoby, która w imieniu kupującego objęła towar w posiadanie. Dostawca ponosi odpowiedzialność z tytułu rękojmi (czyli swego rodzaju gwarancji) za wady fizyczne dostarczonych rzeczy. Odpowiedzialność ta trwa również wtedy, gdy wytworzenie rzeczy nastąpiło w sposób określony przez odbiorcę lub według dostarczonej przez niego dokumentacji technologicznej, chyba że dostawca – mimo zachowania należytej staranności – nie mógł wykryć wadliwości sposobu produkcji lub dokumentacji technologicznej. Dostawca nie będzie ponosił odpowiedzialności wtedy, gdy odbiorca – mimo zwracania przez dostawcę uwagi na wspomniane wadliwości – obstawał przy podanym przez siebie sposobie produkcji lub dokumentacji technologicznej.
Do umowy dostawy w dużym zakresie stosuje się przepisy kodeksu cywilnego dotyczące sprzedaży.

INSTRUKCJA. Jak przygotować umowę dostawy
1. Wskaż podmioty
Na samym początku należy zaznaczyć, pomiędzy kim umowa jest zawierana, czyli kto jest dostawcą, a kto odbiorcą.
2. Określ przedmiot umowy
Kolejna czynność to sprecyzowanie zobowiązania dostawcy. Należy zamieścić w umowie sformułowanie, z którego będzie wynikało, że dostawca zobowiązuje się do dostarczenia określonej ilości konkretnych wyrobów we wskazanym w umowie okresie. Dobrze, jeśli z umowy będzie wynikało, że dostawca powinien z odpowiednim wyprzedzeniem zawiadomić odbiorcę o przygotowaniu towarów (wyrobów) do wydania.
3. Ureguluj sposób zapłaty
W umowie koniecznie należy określić zobowiązanie odbiorcy do zapłaty za towar (wyroby) ze wskazaniem, w jaki sposób będzie następowała zapłata.
4. Określ zasady odpowiedzialności
W umowie należy określić także konsekwencje niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez dostawcę oraz odbiorcę. Może przybrać to formę zastrzeżenia kary umownej, której wysokość będzie odpowiadała np. określonemu procentowi wartości dostarczanych towarów itp.
5. Zamieść inne postanowienia
W umowie muszą znaleźć się także takie postanowienia, jak: zastrzeżenie, że strony umowy mogą od niej odstąpić, określenie daty, od której umowa obowiązuje, zastrzeżenie, że ewentualne spory wynikające z wykonania postanowień umowy zostaną poddane rozstrzygnięciu właściwego rzeczowo sądu powszechnego. Nie może także zabraknąć na samym końcu podpisów dostawcy i odbiorcy oraz informacji o tym, w ilu egzemplarzach umowa została sporządzona.









Anna Wojda

Podstawa prawna
* Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.).