Na jej decyzję o uhonorowaniu poety Szwedzi długo czekali. Krążyły słuchy, że Akademia wacha się, czy przyznać nagrodę Transtroemerowi, gdyż obawia się, że będzie posądzana o faworyzowanie rodaka.
Wiersze Tomasa Transtroemera tymczasem były przekładane na świecie - w sumie na 60 języków. Na polski tłumaczył je już od 1992 roku Leonard Neuger. Wówczas ukazał się w Polsce pierwszy tomik szwedzkiego poety „Moja przedmowa do ciszy”, a dwa lata później „Muzeum Motyli” i następnie kolejne tomiki publikowane w Krakowie.
Transtroemer z wykształcenia był psychologiem. W roku 1990 miał wylew krwi do mózgu i utracił m.in. możność mówienia, a więc i pracy zawodowej.
Nadal jednak miał zdolność tworzenia poezji, którą utrwalała na piśmie jego żona Monika. Ona jako jedyna potrafiła zrozumieć różnorodne sygnały przekazywane przez poetę. Dzięki temu mogła powstać m.in. antologia utworów Transtroemera zatytułowana „Wiersze i proza 1954- 2004”.