Sprawa własności intelektualnej. Uważny konsument zwróci uwagę na detale

Odbiorcy energii przypiszą elementowi słownemu „energy” bardzo małe znaczenie i skoncentrują się na innym elemencie znaku towarowego – uznał Sąd UE.

Włoska spółka B.F. Energy w 2020 r. zgłosiła do Urzędu UE ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) w celu rejestracji graficzny unijny znak towarowy, zawierający m.in. element słowny w postaci napisu „BF energy”. Rejestracji sprzeciwiła się niemiecka firma Braunschweiger Versorgungs AG & Co., powołując się na swoje wcześniejsze graficzne oznaczenia unijne i krajowe, zawierające frazę „BS ENERGY”.

EUIPO, a następnie izba odwoławcza tego organu oddaliły sprzeciw. Niemiecka spółka wystąpiła do Sądu UE o stwierdzenie nieważności decyzji i oddalenie wniosku konkurentów o rejestrację ich oznaczenia. Kwestionowała ustalenia co do wysokiego poziomu uwagi właściwego kręgu odbiorców, niskiego stopnia podobieństwa kolidujących ze sobą oznaczeń oraz braku prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd.

Sąd stwierdził, że odbiorcy energii nie zawierają umów na jej dostawy regularnie, a wybór dostawcy zwykle poprzedzony jest szczegółową analizą oferty. W konsekwencji podzielił zdanie izby odwoławczej EUIPO, że poziom uwagi właściwego kręgu odbiorców jest wysoki.

Kolejne argumenty skarżącej zmierzały do wykazania podobieństw między oznaczeniami. I tu jednak sąd zgodził się ze stanowiskiem organu, zgodnie z którym wyraz „energy”, zrozumiały dla osób posługujących się różnymi językami, ma charakter opisowy w odniesieniu do oferowanych towarów i usług.

W jego ocenie elementem odróżniającym obu oznaczeń są pozostałe litery, odpowiednio „BF” i „BS”. Z wyroku wynika, że to na nich skoncentrują się odbiorcy, którzy z łatwością zauważą zastosowanie w jednym ze znaków litery „F”, a w drugim litery „S”. Dodatkowo w oznaczeniu „BF energy” wyróżnia się też element graficzny przedstawiający płomień. Takiego detalu nie ma w prostym oznaczeniu „BS ENERGY”.

Sąd określił stopień podobieństwa fonetycznego i koncepcyjnego obu oznaczeń jako co najmniej średni. Mimo to uznał, że podobieństwa między znakami równoważą różnice między nimi.©℗

orzecznictwo