Jednym z kodeksowych sposobów na zakończenie stosunku pracy jest rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem, kiedy jedna ze stron (pracodawca lub pracownik) wręcza drugiej stronie stosowne oświadczenie woli o rozwiązaniu stosunku pracy z zachowaniem okresu wypowiedzenia.
Obydwie strony powinny przestrzegać ustawowych terminów wypowiedzenia, które różnią się w zależności od rodzaju umowy. Rozwiązanie umowy za wypowiedzeniem jest możliwe, gdy odchodząca z firmy osoba jest zatrudniona na podstawie umowy na okres próbny, na zastępstwo, na czas określony i nieokreślony.
Okresy wypowiedzenia przy umowie na okres próbny wynosi:
- 3 dni robocze, jeśli okres próbny przekracza 2 tygodnie,
- 1 tydzień, jeśli okres próbny jest dłuższy niż 2 tygodnie,
- 2 tygodnie, jeśli okres próbny wynosi 3 miesiące.
Okres wypowiedzenia w przypadku umowy na czas określony, nieokreślony i na zastępstwo jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi:
- 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy,
- 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy,
- 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.
Wypowiedzenie umowy o pracę powinno zostać złożone w formie pisemnej i doręczone drugiej stronie w taki sposób, aby mogła się zapoznać z jego treścią.
Ponadto, przy umowie na czas nieokreślony, pracodawca musi wskazać na piśmie przyczynę wypowiedzenia. Kodeks pracy nie zawiera katalogu przyczyn, ale z orzecznictwa sądowego wynika, że przyczyna powinna być prawdziwa i konkretna, dla uznania zasadności wypowiedzenia liczy się także jej rodzaj i ciężar gatunkowy. Powód zwolnienia może leżeć zarówno po stronie pracodawcy, jak i wynikać z działań samego pracownika.