Willard Mitt Romney urodził się 12 marca 1947 r. w Detroit w stanie Michigan. Jego ojciec George był dyrektorem koncernu samochodowego American Motors, a potem gubernatorem tego stanu i sam kandydował do nominacji prezydenckiej, ale bez powodzenia. Mitt ukończył mormoński Uniwersytet Brighama Younga i Uniwersytet Harvarda, na którym zdobył dyplom z biznesu i zarządzania.
Jako członek Kościoła Mormońskiego pracował w czasie studiów w charakterze misjonarza we Francji. Miał tam ciężki wypadek samochodowy, po którym do jego rodziny dotarła najpierw błędna wiadomość, że Mitt zginął. Jak wszyscy dorośli mężczyźni, pełnił też w Kościele Mormońskim funkcję biskupa.
Po studiach pracował w firmie inwestycyjnej Bain Capital w Massachusetts specjalizującej się w kupowaniu przedsiębiorstw pogrążonych w kłopotach finansowych i uzdrawianiu ich przez drastyczne redukcje zatrudnienia. Szybko awansując, objął kierownictwo Bain Capital, kilkakrotnie pomnożył jej aktywa i sam został multimilionerem. Dywidendy z kapitału firmy były w ostatnich latach głównym źródłem jego dochodów.
Polityką chciał zająć się od 1994 roku
W 1994 r. wystartował w wyborach do Senatu USA, ale przegrał z urzędującym demokratycznym senatorem Edwardem Kennedym (bratem zamordowanego w 1963 r. prezydenta Johna F.Kennedy'ego). W 2002 r. został szefem komitetu organizacyjnego zimowych igrzysk olimpijskich w Salt Lake City, które okazały się dużym osiągnięciem komercyjnym i sportowym, mimo wcześniejszych problemów z korupcją i deficytem finansów.
Sukces igrzysk skłonił Romneya do kandydowania na gubernatora Massachusetts. W r. 2003 został wybrany na ten urząd i sprawował go przez ponad 3 lata. W tym czasie zrównoważył pogrążony w deficycie budżet stanu i przeprowadził reformę systemu ochrony zdrowia zapewniającą ubezpieczenia wszystkim mieszkańcom Massachusetts. Reforma ta niemal pokrywa się z analogiczną reformą zainicjowaną w całym kraju przez prezydenta Baracka Obamę.
W 2007 r. Romney ogłosił swoją kandydaturę do nominacji prezydenckiej w Partii Republikańskiej, ale przegrał z senatorem Johnem McCainem. W 4 lata później ponownie stanął w szranki, występując już w roli faworyta.
Ponieważ nie cieszył się jednak zaufaniem prawicy w GOP, musiał stoczyć długą walkę w prawyborach z kandydatami popieranymi przez konserwatystów, jak były przewodniczący Izby Reprezentantów Newt Gingrich i były senator z Pensylwanii Rick Santorum. W kampanii poparł standardowe stanowisko prawicy w takich sprawach, jak aborcja, ochrona środowiska, nielegalna imigracja i radykalne cięcia wydatków rządowych, chociaż poprzednio, jako gubernator Massachusetts, szedł w tych kwestiach na kompromisy z Demokratami. Dzięki poparciu kierownictwa GOP, które widziało w nim najbardziej „wybieralnego” polityka w konfrontacji z Obamą, w maju zdobył nominację prezydencką.
Szczególna skłonność do gaf
Jako kandydat do Białego Domu Romney starał się zdobyć poparcie także umiarkowanych Republikanów i niezależnych wyborców. W swej kampanii przypominał swoje dokonania z okresu, gdy był gubernatorem Massachusetts i prezentował bardziej umiarkowane stanowisko w kwestiach społeczno-kulturowych. W sprawach międzynarodowych poparł politykę Obamy wobec Afganistanu i Iranu, którą poprzednio krytykował.
Republikański kandydat ma szczególną skłonność do gaf, których nie ustrzegł się także w czasie swej podróży do Europy, gdzie m.in. w Wielkiej Brytanii wypominał Brytyjczykom mankamenty organizacji igrzysk olimpijskich w Londynie. Najsłynniejszym potknięciem Romneya była wypowiedź o tym, że 47 procent Amerykanów nie płaci podatków i liczy tylko na zasiłki od państwa.
Wolty światopoglądowe, brak charyzmy i etykietka bogacza-multimilionera niewrażliwego na troski zwykłych ludzi przez długi czas utrudniały mu przekonanie do siebie wyborców. Poparcie dla niego zaczęło jednak rosnąć po debatach telewizyjnych, w których okazał doskonałe przygotowanie, kompetencję i umiejętność zręcznej polemiki.
Pierwsza Dama?
Romney jest od 45 lat żonaty z Ann z domu Davies, z którą ma pięciu, dorosłych już, synów. Ann Romney przez całe życie zajmowała się prowadzeniem domu i wychowaniem dzieci. Jako Pierwsza Dama w Massachusetts skupiała się na działalności dobroczynnej.
W wieku 39 lat zachorowała na stwardnienie rozsiane (MS), ale objawy choroby cofnęły się dzięki kombinacji tradycyjnych i niekonwencjonalnych metod terapii. Jedną z tych ostatnich była jazda konna. Ann Romney uprawia ten sport i odnosi sukcesy w amatorskich turniejach.