– We wtorek rozpoczęła się obserwacja psychiatryczna Krzysztofa S., po której może się okazać, że ze względu na jego stan zdrowia będziemy musieli umorzyć śledztwo – przyznają prokuratorzy. Już kilkanaście dni po zatrzymaniu Krzysztofa S. i postawieniu mu zarzutu z artykułu 148 par. 1 KK, czyli zabójstwa, prokuratorzy obawiali się, że choć wina podejrzanego jest bezsporna, to może nie udać się postawić go przed sądem - pisze tvn24.pl. Podejrzany w przeszłości liczył się psychiatrycznie.
– Na tę chwilę umorzenie śledztwa ze względu na niepoczytalność sprawcy wydaje się wysoce prawdopodobne – przyznaje w rozmowie z tvn24.pl prok. Piotr Romaniuk, szef Prokuratury Rejonowej w Pruszkowie. Zgodnie z polskim prawem prokurator ma prawo wystąpić z wnioskiem o umorzenie śledztwa z powodu niepoczytalności sprawcy i zastosowaniu wobec niego „środka zabezpieczającego” w postaci umieszczenia w zakładzie psychiatrycznym. Z decyzjami prokuratorzy muszą czekać jednak na ostateczną opinię biegłych z zakresu psychiatrii dotyczącą Krzysztofa S. – Od niej wszystko zależy – dodaje prok. Romaniuk.
Krzysztof S. został zatrzymany w poniedziałek wieczorem po tym, jak śmiertelnie ugodził nożem swego ojca w jego domu w Komorowie pod Warszawą. "Tam nie doszło nawet do kłótni czy wymiany zdań" - powiedział Romaniuk, pytany o motywy działania mężczyzny.
Gen. Szumski był szefem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
Urodzony w 1941 r. gen. Henryk Szumski był szefem Sztabu Generalnego Wojska Polskiego od marca 1997 do września 2000 r. Jego nominacja, otrzymana od prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, wzbudziła sprzeciw niektórych dawnych działaczy Solidarności. B. opozycjoniści przypominali, że Szumski w stopniu pułkownika w 1981 r. dowodził oddziałami pacyfikującymi strajkującą stocznię w Szczecinie.
Był pierwszym szefem SG WP powołanym na stanowisko zgodnie z zasadą kadencyjności, utworzył m.in. Dowództwo Wojsk Lądowych. W latach 2000-2005 był członkiem Rady Bezpieczeństwa Narodowego.
Do wojska wstąpił w 1961 r. Ukończył Oficerską Szkołę Wojsk Pancernych w Poznaniu, Akademię Sztabu Generalnego i Akademię Wojskową im. Woroszyłowa w ZSRR. Dowodził m.in. 12. Dywizją Zmechanizowaną i 16. Dywizją Pancerną, a także najpotężniejszym ówcześnie Śląskim Okręgiem Wojskowym.
W latach 1984-86 służył jako zastępca szefa SG WP, a w 1989 r. został pierwszym zastępcą szefa SG. Na misji pokojowej w Pakistanie zapadł na tropikalną chorobę, która go częściowo sparaliżowała.