„W celu realizacji zadań związanych ze stabilizacją rynku zbóż w związku z napływem zboża z Ukrainy ustawa wprowadza możliwość, aby nadwyżka środków finansowych Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, ustalona na dzień 31 grudnia 2022 r., w kwocie 445 mln zł pozostająca po uregulowaniu zobowiązań Zasobu przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa, nie została wpłacona do budżetu państwa w 2023 r. lecz została przeznaczona na zadania wynikające z […] ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa […] w zakresie udzielania pożyczek na zakup środków do produkcji rolnej, w tym nawozów i środków ochrony roślin lub na skup, przechowywanie lub przetwarzanie produktów rolnych" - czytamy w informacji.
Ustawa ta pozwala przeznaczyć wskazane środki na wsparcie przedsięwzięć mających na celu:
- rozwój obszarów wiejskich;
- działania związane z racjonalnym zagospodarowaniem mienia Zasobu;
- ochronę obiektów zabytkowych Zasobu;
- rozwój podmiotów gospodarujących z wykorzystaniem mienia Zasobu;
- upowszechnianie postępu biologicznego w rolnictwie w zakresie hodowli roślin uprawnych oraz hodowli zwierząt gospodarskich, w tym na działania promocyjne, informacyjne oraz edukacyjne.
Ustawa wprowadza również uproszczenie procedur administracyjnych, na które rolnicy napotykają w procesie budowlanym, ułatwienie procesu inwestycyjno-budowlanego, prowadzonego na terenie gospodarstw rolnych, w tym zmniejszenie kosztów ich realizacji, a także ułatwienie rolnikom indywidualnym pozyskiwania wsparcia realizowanego w ramach środków Wspólnej Polityki Rolnej. W tym celu wprowadzono zmiany do ustawy Prawo budowlane.
Zgodnie z proponowaną regulacją nie wymaga decyzji o pozwoleniu na budowę, natomiast wymaga zgłoszenia budowy, budowa:
- naziemnych silosów na materiały sypkie, o pojemności do 250 m3 i wysokości nie większej niż 15 m;
- jednokondygnacyjnych budynków gospodarczych i wiat o prostej konstrukcji, związanych z produkcją rolną, o powierzchni zabudowy do 300 m2, przy rozpiętości konstrukcji nie większej niż 7 m i wysokości nie większej niż 7 m, których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, na których zostały zaprojektowane;
- obiektów budowlanych służących do przechowywania zboża, o maksymalnej pojemności 500 t, usytuowanych w całości w granicach administracyjnych portów morskich o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej, w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich;
- jednokondygnacyjnych budynków gospodarczych i wiat o prostej konstrukcji, związanych z produkcją rolną, o powierzchni zabudowy do 150 m2, przy rozpiętości konstrukcji nie większej niż 6 m i wysokości nie większej niż 7 m, których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, na których zostały zaprojektowane.
Ustawa przewiduje również, aby do zgłoszenia budowy ww. obiektów zamiast projektu budowlanego była dołączana dokumentacja techniczna, zawierająca rozwiązania zapewniające nośność i stateczność konstrukcji, bezpieczeństwo ludzi i mienia oraz bezpieczeństwo pożarowe, której zakres i treść powinny być dostosowane do specyfiki i charakteru obiektu oraz stopnia skomplikowania robót budowlanych, wykonana przez projektanta posiadającego odpowiednie uprawnienia budowlane.
Celem zmiany ustawy o transporcie kolejowym jest zapewnienie realizacji reformy, określonej w Krajowym Planie Odbudowy i Zwiększania Odporności, ujętej w ramach komponentu E Zielona, inteligentna mobilność – E2.3 Zwiększenie dostępności transportowej, bezpieczeństwa i cyfrowych rozwiązań, a także zapewnienie stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/782 dotyczącego praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym.
W art. 3a przedmiotowej ustawy określa się przypadki, w których przepisów ww. rozporządzenia nie stosuje się do kolejowych przewozów osób oraz terminy, od których stosuje się te przepisy do kolejowych przewozów osób oraz do dalekobieżnych krajowych przewozów osób i międzynarodowych przewozów osób wykonywanych na obszarze UE. Przepisy te dotyczą m.in. dostępu do rozkładu jazdy w czasie rzeczywistym, otrzymania zwrotu kosztów podróży innym środkiem transportu w przypadku braku informacji w ciągu 100 min o innych dostępnych opcjach zmiany trasy w przypadku opóźnienia lub odwołania usługi, oferowania posiłków w przypadku opóźnienia wynoszącego co najmniej 60 min., informowania czy jest wspólny bilet, odszkodowania za opóźnienie w wysokości 25% ceny biletu w przypadku opóźnienia od 60 do 119 minut oraz 50% ceny biletu w przypadku opóźnienia wynoszącego 120 minut lub więcej, zapewnienia co najmniej 4 miejsc na rowery w pociągu.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów , które wchodzą w innym terminie.
(ISBnews)