Stolica prowincji Ontario ma swoje spektakle operowe, baletowe i koncerty symfoniczne. Wstęp jednak może kosztować nawet kilkaset dolarów kanadyjskich. Miłym odkryciem są więc bezpłatne lub bardzo tanie występy studentów wydziałów muzycznych i amatorskich zespołów. Wiele spektakli jest na bardzo wysokim poziomie, a codziennie jest ich nawet kilkanaście.
Część bezpłatnych koncertów, jak np. koncerty organowe w anglikańskiej katedrze św. Jakuba, odbywa się w godzinach południowych. W czasie wakacji nie jest to jednak przeszkodą. Ceny biletów na koncerty w mniej prestiżowych miejscach są przystępne i wynoszą od kilkunastu do trzydziestu dolarów.
"Popularność takich mniej ważnych koncertów to po pierwsze tradycja. Jeśli rodzice chodzili w okresie świątecznym na spektakl Dziadek do Orzechów do najbliższego małego teatru, to i dzieci trafią na ten balet. Po drugie, ceny biletów do opery czy filharmonii są wysokie, muzyka jest towarem. Jeśli więc ktoś chce posłuchać dobrej muzyki, to często wybierze amatorskie spektakle. Ale też ich popularność świadczy o potrzebie słuchania muzyki" - powiedział PAP Maciej Syrokomla-Syrokomski, tłumacz mieszkający w Toronto od 40 lat.
Zainteresowani koncertami powinni sięgnąć po bezpłatny miesięcznik "The Whole Note", dostępny np. w barach kawowych. Znajduje w nim wykaz wszystkich muzycznych wydarzeń w Toronto i okolicach.
Na sobotę 17 marca "The Whole Note" wylicza 10 koncertów muzyki bardziej i mniej poważnej: zacząć można od Jana Sebastiana Bacha w Royal Conservatory, lub od "Odrobiny Irlandii" chóru w St. Andrew Memorial Presbyterian Church (to dzień Św. Patryka - 15 dolarów), potem zajrzeć na koncert songów Kurta Weilla (30 dolarów), koncert utworów z czasów elżbietańskich (25 dolarów) czy muzyki jazzowej inspirowanej muzyką folkową z Bałkanów (30 dolarów).
Koncerty nie są dotowane przez miasto. Artyści korzystają z community centres, czyli ośrodków lokalnych społeczności i kościołów. "To dostępna forma promocji. Wiele osób, choć bez wykształcenia muzycznego, wybiera życie muzyka, z wszystkimi tego konsekwencjami, także materialnymi. Nikogo to nie dziwi" - powiedziała PAP Jasmin Chandler, której rodzice są muzykami jazzowymi, a zaczynali w chórach kościelnych. "Często po koncercie muzycy zostają z publicznością, sprzedają sami swoje płyty, a ludzie chętnie wspierają lubianych przez siebie artystów i kupują płyty nie dlatego, że jest to ktoś znany, tylko dlatego, że podobał im się koncert" - podkreśla Jasmin.
Kościoły są gościnnym miejscem dla muzyków i wiele z nich prowadzi chóry czy towarzystwa muzyczne. Na przykład anglikański kościół św. Anny jest związany z Gilbert and Sullivan Music and Dramatic Society(G&S MADS), zaś mający prezbiteriańską przeszłość St. Christopher House prowadzi m.in. chór dla dorosłych, do którego nie stawia się żadnych wymagań muzycznych - powiedziała PAP Marg Moffat, na co dzień pracownik socjalny, a w wolnym czasie aktorka operetki. "G&S MADS wkrótce będzie świętował 50 lat istnienia, wielu uczestników śpiewa od lat w kościelnym chórze, toteż mają doskonałe przygotowanie muzyczne" - tak Moffat wyjaśnia wysoką jakość wielu spektakli.
"Dlaczego ludzie decydują się poświęcić swój czas? Ja szukałam czegoś nowego i zmagałam się z niechęcią do występu przed publicznością. Chór St. Christopher okazał się znakomitym pomysłem. Z kolei operetki - a spektakle autorstwa Gilberta i Sullivana mają swoich zagorzałych fanów - to wyzwanie. Bywa tak, że w ciągu dwóch weekendów gramy osiem przedstawień" - podkreśliła Moffat.
Choć zatem Toronto nie sprawia wrażenia miasta dla miłośników muzyki poważnej, to jest tylko pierwsze wrażenie. Warto wiedzieć, że wśród parków miejskich jest także niezwykły ogród muzyczny, zaplanowany na podstawie suity nr 1 G-dur na wiolonczelę Jana Sebastiana Bacha przez światowej sławy wiolonczelistę Yo Yo Ma i projektantkę ogrodów Julie Moir Messervy. Latem w Toronto Music Garden odbywają się bezpłatne koncerty.