Coraz więcej pracodawców, którzy są oddziałami przedsiębiorców zagranicznych, otrzymuje pozytywne decyzje samorządowych kolegiów odwoławczych w sprawie przyznania dofinansowania do wynagrodzeń pracowników na podstawie art. 15gg ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1842; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 180; dalej: specustawa o COVID-19). Tymczasem wojewódzkie urzędy pracy konsekwentnie odmawiają takim pracodawcom prawa do świadczeń, powołując się na stanowisko Ministerstwa Rozwoju, Pracy i Technologii (funkcjonujące w wewnętrznym obiegu). Jako argument każdorazowo wskazują, że oddział przedsiębiorcy zagranicznego nie jest przedsiębiorcą w myśl art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 162), a więc tym samym nie jest podmiotem uprawnionym do świadczeń. WUP podnoszą również, że gdyby ustawodawca chciał objąć pomocą oddziały przedsiębiorców zagranicznych, to zostałoby to wprost wskazane w specustawie o COVID-19. Innym wymienianym argumentem jest to, że przedsiębiorca zagraniczny nie może spełniać warunku co do braku przesłanek do ogłoszenia upadłości czy wystąpienia spadku obrotów.
To sprawia, że pracownicy zatrudnieni przez oddziały przedsiębiorców zagranicznych w Polsce i wykonujący tu pracę są w gorszej sytuacji niż zatrudnieni u innych pracodawców w kraju. Skoro bowiem oddział, który przecież w takim samym stopniu odczuwa skutki kryzysu jak inni pracodawcy krajowi, nie otrzymuje wsparcia dla pracowników, to aby zminimalizować negatywne skutki pandemii, może szybciej zdecydować się na zwolnienia niż ten, który takie wsparcie otrzymał. Stanowisko WUP jest więc niezgodne z celem dofinansowania, jakim jest ochrona miejsc pracy, co wynika wprost z przepisów. Należy przy tym podkreślić, że przyznane pieniądze nie trafiają za granicę w celu wsparcia przedsiębiorcy, który działa poza Polską. Środki te są w całości przeznaczane na dofinansowanie wynagrodzeń pracowników w Polsce i służą ochronie polskich miejsc pracy. Pracodawca musi się z nich bowiem rozliczyć, wykazując, że zostały one przeznaczone na ochronę miejsc pracy krajowych pracowników.