Marszałek Sejmu w Polsce od końca XV w. jest przewodniczącym izby poselskiej. Zgodnie z obowiązującą Konstytucją, przewodniczy obradom Sejmu, strzeże praw Sejmu oraz reprezentuje izbę na zewnątrz. Marszałek wraz z wicemarszałkami tworzy Prezydium Sejmu. Koordynując prace izby poselskiej zapewnia współdziałanie Prezydium Sejmu, Konwentu Seniorów, a także terminowość prac. Nadaje również bieg inicjatywom uchwałodawczym i ustawodawczym – symbolem uprawnień Marszałka Sejmu w tym zakresie jest tzw. laska marszałkowska. W ramach uprawnień związanych z przygotowaniem i prowadzeniem obrad zwołuje posiedzenie Sejmu (zwołuje Prezydium Sejmu i Konwent Seniorów w celu ustalenia porządku obrad, a następnie nimi kieruje, czuwa nad przestrzeganiem Regulaminu Sejmu, porządku na sali obrad oraz dyscyplinuje posłów). Zarządza druk projektów ustaw i uchwał. Do jego uprawnień administracyjnych należą: sprawowanie porządku na terenie Sejmu, nadawanie statutu, ustalanie budżetu i powoływanie szefa Kancelarii Sejmu.
W razie opróżnienia urzędu Prezydenta RP Marszałek Sejmu sprawuje funkcję głowy państwa.
Marszałek Sejmu wybierany jest na pierwszym posiedzeniu. Kandydata zgłasza 15 posłów, wybór następuje bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby posłów.
Podstawa prawna
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. nr 78, poz. 483 z późn. zm.).
Uchwała z dnia 30 lipca 1992 r. – Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. MP z 2002 r. nr 23, poz. 398 z późn. zm.).