Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych to środki gromadzone przez pracodawcę na wsparcie socjalne uprawnionych do tego pracowników. Obowiązkowo ZFŚS muszą tworzyć jednostki budżetowe i samorządowe, a pozostali pracodawcy tylko wtedy, gdy zatrudniają minimum 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty.
Środki na ZFŚS pochodzą głównie z odpisów: obowiązkowego (w przeliczeniu na przeciętną liczbę zatrudnionych pracowników) i nieobowiązkowego uznaniowego (w przeliczeniu na emeryta i rencistę objętego opieką socjalną u pracodawcy). Tymi funduszami administruje pracodawca, ale może je przeznaczyć tylko na pomoc socjalną dla pracowników, w tym na przykład na:
- dofinansowanie wypoczynku pracownika lub jego dzieci,
- dofinansowanie świadczeń o charakterze sportowo-rekreacyjnym lub kulturalno-oświatowym,
- na paczki świąteczne dzieci pracowników,
- na pomoc rzeczową dla pracowników,
- na zapomogę dla pracownika dotkniętego poważnym zdarzeniem losowym, chorującego na przewlekłe choroby lub samotnie wychowującego dzieci,
- na pożyczki mieszkalne dla pracowników.
Do pomocy z ZFŚS są uprawnieni:
- pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę oraz członkowie ich rodzin,
- członkowie rodzin po zmarłych i byłych pracownikach, jeżeli pozostawali na ich utrzymaniu,
- pracownicy przebywający na urlopie wychowawczym,
- emeryci i renciści, którzy byli pracownikami zakładu pracy.
Zasady przyznawania i wysokość świadczenia są zróżnicowane i uzależnione od sytuacji materialnej (wysokości dochodów), socjalnej i życiowej pracownika.