Zespół norm regulujących stosunki prawne pomiędzy państwami, pomiędzy państwami a innymi podmiotami działającymi na arenie międzynarodowej oraz pomiędzy tymi podmiotami. Do innych podmiotów należą przede wszystkim organizacje międzynarodowe oraz podmioty prywatne działające poza swoim państwem ojczystym lub państwem siedziby (osoby fizyczne lub prawne).
Prawo międzynarodowe publiczne reguluje stosunki pomiędzy podmiotami publicznoprawnymi: państwami, organizacjami międzynarodowymi.
Prawo międzynarodowe prywatne reguluje natomiast kwestię tzw. kolizji norm, jaka występuje w stosunkach prywatnoprawnych pomiędzy podmiotami mającymi obywatelstwo (lub siedzibę) w różnych państwach. Kolizja ta polega na wystąpieniu zdarzenia prawnego (np. zawarcia umowy, wyrządzenia szkody) z udziałem stron (osób, firm) z różnych państw, gdzie mogłoby być zastosowane prawo różnych państw. O tym, którego państwa prawo ma być stosowane, decydują właśnie normy prawa międzynarodowego prywatnego. Normy prawa międzynarodowego publicznego zawarte są w dwu- i wielostronnych umowach międzynarodowych (traktatach, konwencjach, porozumieniach), zawieranych pomiędzy państwami albo organizacjami międzynarodowymi.
Tylko prawo międzynarodowe publiczne jest w rzeczywistości prawem międzynarodowym, gdyż prawo międzynarodowe prywatne stanowi część prawa danego państwa.
Normy prawa międzynarodowego prywatnego są zawarte w aktach prawnych lub orzecznictwie sądowym poszczególnych państw.
Podstawa prawna
Ustawa z dnia 12 listopada 1965 r. – Prawo prywatne międzynarodowe (Dz.U. nr 46, poz. 290 z późn. zm.).