W wąskim ujęciu majątek oznacza ogół praw należących do określonej osoby fizycznej lub prawnej, który można wyrazić w pieniądzu, natomiast w szerokim rozumieniu obejmuje nie tylko prawa, ale i obowiązki określonego podmiotu.
W przepisach można znaleźć szczegółowe regulacje dotyczące majątku dziecka. W prawie polskim przyjęto rozwiązanie, zgodnie z którym do czasu osiągnięcia przez dziecko pełnoletności zarząd jego majątkiem sprawują rodzice, ale z bardzo dużymi ograniczeniami i pod kontrolą sądu.
Rodzice nie mogą bez zgody sądu opiekuńczego dokonywać czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu ani wyrażać zgody na ich dokonywanie przez dziecko. Czysty dochód z majątku dziecka powinien być przede wszystkim przeznaczany na utrzymanie i wychowanie dziecka oraz jego rodzeństwa, które wychowuje się razem z nim, a nadwyżki – na inne uzasadnione potrzeby rodziny.
W kodeksie rodzinnym i opiekuńczym dużo miejsca poświęcono majątkowi małżonków. Z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami powstaje wspólność majątkowa obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków albo przez jednego z nich. Natomiast przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową stanowią majątek osobisty każdego z małżonków, na który składają się m.in. przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej, jak również te, które nabyto w drodze spadku czy też darowizny (chyba że spadkodawca czy też darczyńca postanowili inaczej) oraz przedmioty majątkowe nabyte ze środków uzyskanych w zamian za przedmioty wymienione wcześniej, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.
Marta K. po ślubie otrzymała w drodze darowizny od rodziców samochód. W umowie darowizny nie ma w ogóle mowy o jej mężu. Ten samochód wchodzi więc w skład jej majątku osobistego.
Podstawa prawna
Art. 31, 33 i 101–105 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. nr 9, poz. 59 z późn. zm.).