Pracownik objęty ustawą o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (tzw. ustawą kominową) chce finansować wpłatę dodatkową do PPK. Jego pracodawca ma wątpliwość, czy limity dotyczące wpłat, o których mowa w tej ustawie, dotyczą także wpłat finansowanych przez uczestnika programu?

Nie. Limity wynikające z tzw. ustawy kominowej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2136) dotyczą wpłat do PPK finansowanych przez pracodawcę oraz wpłaty powitalnej i dopłat rocznych od państwa. Nie dotyczą natomiast wpłat finansowanych przez uczestnika programu z jego wynagrodzenia.
Wpłaty na rachunek PPK uczestnika programu pochodzą z trzech źródeł: od pracodawcy, samego uczestnika i państwa. Zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1342, dalej: ustawa o PPK) uczestnik programu oprócz wpłaty podstawowej (stanowiącej zasadniczo 2 proc. wynagrodzenia) może finansować też wpłatę dodatkową w wysokości do 2 proc. wynagrodzenia (może to być np. 1 proc., 1,5 proc. lub 2 proc. wynagrodzenia). Wynagrodzeniem w rozumieniu tej ustawy jest podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uczestnika PPK, o której mowa w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 423 ze zm.), bez stosowania ograniczenia z art. 19 ust. 1 tej ustawy (tzw. 30-krotności) oraz z wyłączeniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego (art. 2 ust. 1 pkt 40 ustawy o PPK).
Wpłata podstawowa finansowana przez pracodawcę to 1,5 proc. wynagrodzenia. Pracodawca może także finansować wpłatę dodatkową w wysokości do 2,5 proc. wynagrodzenia (por. art. 26 ust. 1–4 ustawy o PPK). Wpłata powitalna od państwa wynosi 250 zł, a dopłata roczna 240 zł. Warunki, jakie trzeba spełnić, aby otrzymać wpłatę powitalną i dopłatę roczną oraz zasady ich przekazywania, określono w art. 31–35 ustawy o PPK.
Zgodnie z art. 118 ustawy o PPK w ustawie z 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2136) dodano art. 15aa wprowadzający ograniczenia w zakresie wpłat i dopłat do programu. Przyjęto w nim, że ograniczenia wynikające z tej ustawy stosuje się do podstawowych i dodatkowych oraz wpłaty powitalnej i dopłat rocznych dokonywanych do PPK, w zakresie wynagrodzenia i świadczeń dodatkowych. Regulacja ta miała spowodować, aby wpłaty dokonywane (czyli przekazywane do instytucji finansowej) w ramach PPK nie skutkowały przekroczeniem limitów wynagrodzeń i świadczeń dodatkowych określonych przepisami ustawy kominowej. W przypadku gdy tylko część wpłaty do PPK stanowiłaby przekroczenie limitu wynagrodzeń i świadczeń dodatkowych, o którym mowa w ustawie kominowej, nie dokonuje się wpłaty do PPK tylko w tej części. Analogiczne ograniczenie, zgodnie z art. 131 ustawy o PPK, zawarto w art. 12b ustawy z 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1907).
Ograniczenia zawarte w ustawie o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi oraz w ustawie o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami dotyczą jednak tylko wpłat do PPK (podstawowych i dodatkowych) finansowanych przez podmiot zatrudniający oraz wpłaty powitalnej i dopłat rocznych od państwa. Nie dotyczą natomiast wpłat finansowanych przez uczestnika programu. Są one bowiem obliczane i pobierane z jego wynagrodzenia, zgodnie z definicją zawartą w ustawie o PPK. Przekazanie tych wpłat do instytucji finansowej nie może powodować przekroczenia limitów wynagrodzeń i świadczeń dodatkowych, określonych we wskazanych wyżej ustawach. ©℗
Więcej na temat PPK na mojeppk.pl i pod nr telefonu 800 775 775. Zachęcamy również do korzystania z bezpłatnych szkoleń prowadzonych przez ekspertów PFR Portal PPK. Na szkolenia można zapisać się tutaj: https://www.mojeppk.pl/szkolenia.html.