Spółka, którą obsługuje moje biuro, rozwiązała umowę o pracę z pracownikiem na mocy porozumienia stron. Przechodzi on do pracy do spółki córki. Pracownik nie jest zainteresowany ani wykorzystaniem urlopu u dotychczasowego pracodawcy, ani otrzymaniem ekwiwalentu. Zależy mu na dniach wolnych w drugiej części roku. Czy możliwe jest przeniesienie niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego do nowego miejsca pracy na zasadzie trójstronnego porozumienia?

Kodeks pracy nie przewiduje możliwości przeniesienia niewykorzystanego urlopu do kolejnego pracodawcy. Jeżeli do zmiany pracodawcy nie dochodzi na zasadzie przejścia zakładu pracy w trybie art. 231 kodeksu pracy (dalej: k.p.), to dotychczasowy stosunek pracy zostaje rozwiązany, a nawiązany nowy. Wyłącznie w przypadku przejęcia zakładu pracy nowy pracodawca wchodzi w prawa i obowiązki dotychczasowego pracodawcy, co łączy się m.in. z przejęciem uprawnień urlopowych przejmowanego pracownika. Dotychczasowy stosunek pracy nie zostaje jednak wówczas rozwiązany. W przypadku opisanym w pytaniu nie ma zastosowania art. 231 k.p. Jeżeli więc pracownik, z którym ustaje stosunek pracy, nie wykorzysta przysługującego mu urlopu wypoczynkowego, to pracodawca musi mu wypłacić ekwiwalent. Wyjątkowo przeniesienie urlopu wypoczynkowego na kolejną umowę jest możliwe tylko w razie zatrudnienia na bezpośrednio zawartą kolejną umowę u tego samego pracodawcy. Kwestie uprawnień urlopowych pracownika w związku ze zmianą pracodawcy polegającą na rozwiązaniu umowy o pracę u jednego i nawiązania nowego stosunku pracy u kolejnego uregulowano w art. 1551 k.p. W przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracownika uprawnionego do urlopu, a także w razie podjęcia przez niego pracy w danym roku u kolejnego pracodawcy, reguły ustalania wymiaru urlopu, zarówno u dotychczasowego, jak i kolejnego pracodawcy, określono w art. 1551 par. 1 k.p. U pracodawcy, z którym ustaje stosunek pracy, pracownikowi przysługuje urlop w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego w roku ustania stosunku pracy, chyba że pracownik przed zakończeniem stosunku pracy wykorzystał już urlop w przysługującym mu lub wyższym wymiarze. U kolejnego pracodawcy pracownikowi przysługuje urlop w wymiarze proporcjonalnym do okresu:
  • pozostałego do końca danego roku kalendarzowego – w razie zatrudnienia na czas nie krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego,
  • zatrudnienia w danym roku kalendarzowym – w razie zatrudnienia na czas krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego.
Wprowadzenie do k.p. takich rozwiązań miało m.in. na celu obciążenie pracodawcy kosztami udzielenia pracownikowi urlopu wypoczynkowego wyłącznie w tej części, która wynika z okresu u niego przepracowanego w trakcie danego roku kalendarzowego. Wcześniejsze regulacje w razie zmiany pracy w trakcie roku kalendarzowego nakładały na pracodawcę, u którego pracownik nabył uprawnienie do urlopu, obowiązek udzielenia urlopu w naturze w pełnym wymiarze lub wypłacenia ekwiwalentu, natomiast nowy pracodawca przyjmował pracownika bez zobowiązań w zakresie urlopu.
Podstawa prawna
art. 231, 1551 oraz 171 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1320)