Według badań Organizacji Inclusion International i Inclusion Europe więcej niż połowa (prawie 60%) osób niepełnosprawnych mieszka ze swoimi rodzinami. U sporego odsetka rodzin z niepełnosprawnym członkiem rodziny, można odnotować umiarkowane warunki życia, często jednak są złe lub bardzo złe. Są jednak kraje, które prowadzą efektywną politykę wobec osób niepełnosprawnych i ich opiekunów.
Aby zobaczyć galerię, kliknij w zdjęcie.
1 Obowiązek pomocy rodzinom z niepełnosprawnym dzieckiem spoczywa na władzach lokalnch. Podstawowym świadczeniem jest DLA (Disability Living Allowance). Jest ona przyznawana niepełnosprawnym dzieciom do 16 roku życia i jej wysokość jest ustalana indywidualnie. DLA składa się z dwóch części: środków na pokrycie opieki (stopniowanych na podstawie kosztów: niskich, średnich lub wysokich) oraz zapewnienie dziecku z niepełnosprawnoscią ruchową możliwości poruszania się i nauki (uznawanych za niskie lub wysokie). Obecnie wysokość zapomogi DLA mieści się w przedziale 21-134,40 funtów tygodniowo. Poza DLA opiekunowie mogą wystąpić o Carer’s Allowance. Jest to zapomoga, która przysługuje osobom opiekującym się dzieckiem ze znaczną niepełnosprawnością (średnie lub wysokie DLA) przez 35 godzin tygodniowo. Opieka nad niepełnosprawnym dzieckiem może też kwalifikować podatnika do wyższej ulgi podatkowej na dzieci (tzw. child credit) w przypadku osób o niskich przychodach. Jeśli z powodu niepełnosprawności dziecka jego mieszkanie lub dom wymagają modyfikacji, rodzice mogą wystąpić o zapomogę na sfinansowanie części kosztów. Źródło: niewidzialni.eu
ShutterStock
2 We Francji niepełnosprawnym przysługują cztery rodzaje zasiłków: 1) Wyrównania kosztów pracy (ACFP) - Zasiłki te są finansowane przez departament, a przydzielane za zgodą COTOREP osobom z niezdolnością do pracy w co najmniej 80%, w przypadku gdy niepełnosprawny ponosi dodatkowe koszty związane z niepełnosprawnością. 2) Zasiłku na opłacenie opiekuna osoby niepełnosprawnej (ACTP) - Jest to zasiłek dla osób z niesprawnością 80%, wymagających stałej opieki. Jego wysokość zależy od dochodów osoby niepełnosprawnej i indywidualnych potrzeb. 3) Zasiłku na specjalną edukację dziecka (AES) - Korzystają z niego rodziny, opiekujące się dziećmi do 20 roku życia - z niesprawnością 80% lub warunkowo - 50% - 80%. Jego wysokość zależy od indywidualnych potrzeb i ewentualnej potrzeby wspierania się opiekunem osoby niepełnosprawnej. Zasiłek jest podzielony na 6 kategorii, w zależności od miesięcznych kosztów ponoszonych na dziecko. 4) Zasiłku dla dorosłych (AAH) - Finansowanego przez państwo. Jego wysokość zależy od dochodów (niekoniecznie od zarobków). Służy wyrównaniu dochodów do minimum gwarantowanego. Osoba niepełnosprawna musi mieć niesprawność rzędu 80% bezwarunkowo, 50% - 80% warunkowo. Samotnym niepełnosprawnym przysługuje dodatek do zasiłku. 5) Zasiłku dla pracujących osób niepełnosprawnych (GRTH) - Jest to wyrównanie dochodów do minimum gwarantowanego dla niepełnosprawnych, zatrudnionych na normalnych warunkach lub zatrudnionych w podobnych do Polskich zakładach pracy chronionej. 6) Renty inwalidzkiej - Wypłacanej z ubezpieczenia zdrowotnego. Mogą ją otrzymać osoby poniżej 60 roku życia, których zdolność do pracy spadła o 2/3 względem stanu normalnego na skutek wypadku, nie związanego z pracą lub chorobą. Wysokość renty zależy od czasu, przez jaki dana osoba płaciła składkę zdrowotną oraz od jej poprzednich dochodów. Poza tym niepełnosprawni mogą starać się o dodatki mieszkaniowe. Źródło: niewidzialni.eu
ShutterStock
3 Osoby niepełnosprawne w Szwecji mogą liczyć na wiele form pomocy: niepełnosprawnym ruchowo przysługują protezy i wózki inwalidzkie; niedosłyszącym - aparaty słuchowe i lampy sygnalizacyjne do użytku domowego. Niesłyszącym - tłumacz języka migowego; niedowidzącym - magnetofony do odtwarzania nagranych książek i czasopism. Osobom z zaburzeniami mowy - aparaty pomagające w mówieniu. Niepełnosprawni w Szwecji mogą skorzystać z pomocy finansowej na zakup samochodu. Mogą starać się o dotację na adaptację mieszkania zgodnie ze swoimi potrzebami. Samorządy dysponują mieszkaniami, których wnętrza są przystosowane do osób poruszających się o kulach i na wózkach. Dla dorosłych niepełnosprawnych organizowane są specjalne kursy podnoszące ich kwalifikacje zawodowe. Osoby te mogą uczestniczyć w regularnych programach edukacyjnych. Takie szkolenia organizowane są również dla osób upośledzonych umysłowo. ). Zasiłek opiekuńczy wynosi maksymalnie 8396 SEK miesięcznie (ok. 3436 zł) i może być wypłacany do czerwca tego roku, w którym dziecko ukończy 19 lat. Później osoba niepełnosprawna może starć się o zasiłek dla niepełnosprawnych. Jest on podzielony na trzy stopnie: 1. 36 procent niepełnosprawności - 16 020koron 2. 53 procent niepełnosprawności - 23585koron 3. 69 procent niepełnosprawności - 30 705koron Źródło: niewidzialni.eu
ShutterStock
4 Na dzieci niepełnosprawne do lat 18 wypłacane są zasiłki rodzinne w podwójnej wysokości. Po skończeniu 18 lat przysługuje zasiłek z tytułu niezdolności do pracy. Osoby, które opiekują się w domu niepełnosprawnym dzieckiem w wieku od 3 lat do 8 at mogą otrzymać świadczenie kompensacyjne na podstawie oddzielnej regulacji prawnej. Źródło: niewidzialni.eu
ShutterStock
5 W Austrii podstawowym źródłem utrzymania niepełnosprawnych jest zasiłek opiekuńczy. Korzystają z niego osoby, które wymagają stałej opieki i pomocy w wymiarze co najmniej 50 godzin miesięcznie z powodu niepełnosprawności, która wedle wszelkiego prawdopodobieństwa będzie trwała co najmniej sześć miesięcy. Niepełnosprawni otrzymują pieniądze z tytułu ubezpieczenia socjalnego lub wypadkowego. W przypadku pogorszenia się stanu zdrowia, mogą ubiegać się o zwiększenie wymiaru zasiłku. Zasiłek pierwszego stopnia (najniższy) wynosi ponad 145 EURO miesięcznie, a drugiego stopnia blisko 1533 EURO. Wysokość zasiłku ustalana jest na podstawie orzeczenia lekarskiego. Świadczenie nie podlega opodatkowaniu od dochodów. Większość niepełnosprawnych Austriaków otrzymuje zasiłek pierwszego stopnia. Źródło: niewidzialni.eu
ShutterStock
6 Niepełnosprawnym w Finlandii przysługują cztery rodzaje zasiłków: pielęgnacyjny na niepełnosprawne dziecko, z tytułu niepełnosprawności, pielęgnacyjny dla pobierających rentę i renta inwalidzka. Zasiłek pielęgnacyjny na niepełnosprawne dzieci przysługuje rodzinom, które opiekują się chorymi dziećmi w domu. Zasiłek ten przyznawany jest na jakiś czas albo na stałe - do osiągnięcia 16 roku życia. Pobieranie zasiłku opiekuńczego nie jest uzależnione ani od dochodów, ani od majątku rodziców czy dziecka. Zasiłek jest wolny od podatku. Państwo wypłaca też zasiłki specjalne. Jednym z nich jest podwyższony zasiłek opiekuńczy. Otrzymują go rodziny, w których opieka nad dzieckiem wymaga wiele poświęcenia. Zasiłek z tytułu niepełnosprawności otrzymują niepełnosprawni w wieku 16 - 64 lat. Finowie, których sprawność z powodu choroby lub defektu fizycznego zmniejszyła się trwale w ciągu co najmniej roku. Najniższą sumę otrzymują osoby, które doznały istotnego uszczerbku na zdrowiu i ponoszą stałe koszty z tym związane. Podwyższony zasiłek pobiera ten, kto doznał znacznego uszczerbku na zdrowiu. Rozszerzony zasiłek z tytułu niepełnosprawności przysługuje niepełnosprawnym w stopniu znacznym. Zasiłek pielęgnacyjny dla pobierających rentę przysługuje osobom niepełnosprawnym, które ukończyły 16 lat i pobierają rentę. Najniższy zasiłek otrzymują niepełnosprawni, którzy wymagają stałej opieki. Podwyższony zasiłek ci, którzy potrzebują pomocy z zewnątrz, regularnego doglądania. Rozszerzony zasiłek - osoby, które wymagają nieprzerwanej opieki. Prawo do renty inwalidzkiej w Finlandii przysługuje osobom, które z powodu choroby nie mogą utrzymać się z własnej pracy. Renta może zostać zawieszona, gdy stan zdrowia i zdolność do pracy pobierającego rentę znacznie się poprawią albo, gdy ma on stałe dochody z pracy, zapewniające mu wystarczające utrzymanie. W przypadku pogorszenia stanu zdrowia, zawieszona renta może zostać ponownie przyznana w ciągu dwóch lat od momentu jej zawieszenia. Pobierający rentę inwalidzką, jeśli chciałaby podjąć pracę może ją zawiesić na okres od sześciu miesięcy do dwóch lat. W tym czasie otrzymuje zasiłek w wysokości 302 EURO miesięcznie. W razie utraty pracy może ponownie korzystać z renty. Źródło: niewidzialni.eu
ShutterStock
7 Zasiłki z powodu niepełnosprawności są wypłacane na dzieci w wieku poniżej 21 lat i w przypadku utraty 66% sprawności. Wysokość zasiłku została zróżnicowana w zależności od tzw. stopnia autonomii (w skali od 0 do 9): – 320,25 euro przy stopniach autonomii 0, 1, 2, lub 3, – 350,55 euro przy stopniach autonomii 4, 5 lub 6, – 374,74 euro przy stopniach autonomii 7, 8 lub 9. Na dzieci niepełnosprawne ulegają zwiększeniu też dodatki do zasiłków rodzinnych wypłacane według wieku. Źródło: niewidzialni.eu
Bloomberg / Jock Fistick
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję
Powiązane
Reklama
Reklama
Komentarze(12)
Pokaż: