Jan Lelej był jednym z dwóch ostatnich żyjących Westerplatczyków. Z ponad 200-osobowej załogi Westerplatte pozostał jedynie 96-letni Ignacy Skowron z Kielc.
Mieszkający po wojnie w Ostródzie (woj. warmińsko-mazurskie) Jan Lelej od kilku lat obłożnie chorował, nie wstawał z łóżka. Ostatnie tygodnie życia spędził w ciężkim stanie zdrowia pod opieką pielęgniarek z DPS "Kombatant" w Olsztynie.
Jan Lelej urodził się 10 maja 1917 r. w Ugłach k. Wołożyna (obecna Białoruś), w rodzinie rolniczej. W 1938 r. dostał powołanie do odbycia zasadniczej służby wojskowej w 86 Pułku Piechoty w Mołodecznie. Rok później zgłosił się do szkoły podoficerskiej.
Jako elew kompanii szkolnej trafił do II baonu Strzelców Morskich w Gdyni, skąd 13 sierpnia 1939 r. oddelegowano go do służby w Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte. Z 31 sierpnia na 1 września pełnił wartę nocną. Podczas obrony walczył w wartowni nr 5, a po jej zbombardowaniu w składzie placówki "Tor kolejowy". Odniósł niegroźne rany od wybuchu pocisku artyleryjskiego.
Po kapitulacji trafił do stalagu w Prusach Wschodnich, skąd pod koniec wojny zbiegł z kolumny ewakuowanych jeńców. Po wojnie osiedlił się w Ostródzie, gdzie w latach 1946-1954 pracował jako intendent w Milicji Obywatelskiej i Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego. Od 1955 r. był tokarzem w zakładach naprawczych taboru kolejowego. W 1977 r. przeszedł na emeryturę.
W 1989 r. Jan Lelej został awansowany na stopień podporucznika i odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari.