Parlament Europejski wezwał w środę państwa członkowskie do pełniejszego zbadania i wykorzystania leczniczego potencjału marihuany.

W przyjętej w środę rezolucji europosłowie podkreślają potrzebę wyraźnego rozróżnienia przez Komisję Europejską i władze krajowe między marihuaną medyczną a innymi zastosowaniami konopi indyjskich (np. rekreacyjnym lub przemysłowym). Europarlament wezwał KE i państwa unijne do przełamania barier regulacyjnych, finansowych i kulturowych, które utrudniają badania naukowe, i promowania wśród pracowników służby zdrowia poprawy stanu wiedzy na temat konopi indyjskich.

Zdaniem PE Unia powinna również prowadzić więcej badań dotyczących konopi indyjskich i promować je w tej dziedzinie.

W opinii europosłów państwa UE powinny również uznać prawo lekarza do podjęcia swobodnej, opartej na jego doświadczeniu zawodowym decyzji o przepisaniu legalnych leków na bazie konopi indyjskich oraz prawa farmaceuty do honorowania wystawionych przez lekarza recept. Zalecają też objęcie systemem ubezpieczenia zdrowotnego skutecznych i dopuszczonych do obrotu leków na bazie konopi i zapewnienie pacjentom bezpiecznego i równego dostępu do takich środków.

Posłowie sugerują też, że kompleksowa i oparta na wiedzy regulacja leków na bazie marihuany „uwolniłaby dodatkowe zasoby w organach publicznych”, ograniczyłaby czarny rynek, stanowiłaby gwarancję jakości produktów oraz umożliwiłaby kontrolę punktów sprzedaży i ograniczenie dostępu małoletnich do tej substancji.

Posłowie wskazują, że istnieją „przekonujące i solidne” dowody na to, że marihuana i kannabinoidy mają właściwości terapeutyczne: leczą przewlekły ból u osób dorosłych, działają jako antyemetyki w leczeniu spowodowanych chemioterapią mdłości lub wymiotów i łagodzą objawy spastyczności w stwardnieniu rozsianym.

W grudniu 2017 r. WHO oficjalnie zaleciła, aby kannabidiol (CBD), związek chemiczny występujący w marihuanie, nie był uznawany za substancję kontrolowaną na szczeblu międzynarodowym. PE podaje, że otoczenie regulacyjne ulega szybkim przemianom zarówno w UE, jak i na całym świecie. Ustawodawstwo państw członkowskich znacznie różni się w kwestii wykorzystywania konopi indyjskich do celów leczniczych.