Procedurę tę można zastosować, gdy przed sądem krajowym pojawi się nowe zagadnienie interpretacyjne, które ma zasadnicze znaczenie dla jednolitego stosowania prawa Unii Europejskiej lub w sytuacji, w której istniejące orzecznictwo wydaje się nie dostarczać wyjaśnień koniecznych w świetle nowej sytuacji prawnej.
Pytanie prejudycjalne (wstępne pytanie prawne) zadaje sąd krajowy sądowi wspólnotowemu w sytuacjach niejasnych, powstałych na skutek stosowania prawa polskiego i europejskiego. Jego celem jest eliminacja niezgodności.
W razie niezgodności prawa wspólnotowego z prawem krajowym, sąd krajowy stosuje prawa wspólnotowe.
Jedynym uprawnionym do oceny czy wystąpienie z wnioskiem o wydanie orzeczenia jest niezbędne oraz czy pytania zadane TSUE są zasadne decyduje sąd krajowy, przed którym zawisł spór.
Wniosek musi dotyczyć wykładni lub ważności prawa Unii, a nie prawa krajowego. TSUE może wydać orzeczenie wyłącznie gdy prawo Unii ma zastosowanie w postępowaniu głównym.
Orzeczenia w trybie prejudycjalnym wiążą zarówno sąd odsyłający, jak i wszystkie sądy w państwach UE.
Sąd wspólnotowy wydaje orzeczenie prejudycjalne zwierające wykładnię przepisu prawa wspólnotowego.
Orzeczenie prejudycjalne jest wiążące dla sądu krajowego, który przy wydaniu orzeczenia w postępowaniu przed nim się toczącym stosuje interpretacja dokonana przez sąd wspólnotowy.
W wyjątkowych okolicznościach, konieczne jest szybkie wydanie rozstrzygnięcia, stosuje się tryb przyspieszony.
Z kolei tryb pilny ma zastosowanie wyłącznie wtedy, gdy odesłanie podnosi kwestie dotyczące wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości.
Na podstawie: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/HTML/?uri=LEGISSUM:l14552&from=PL