Zespół norm regulujących stosunki społeczne.
Powszechnie obowiązującymi źródłami prawa w Polsce są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia i akty prawa miejscowego (te ostatnie obowiązują tylko na obszarze działania organów, które je ustanowiły). Warunkiem wejścia w życie ustaw, rozporządzeń i aktów prawa miejscowego jest ich ogłoszenie.
Ze względu na źródła prawa wyróżnia się system prawny anglosaski (common law – dopuszcza tworzenie prawa na podstawie precedensowych rozstrzygnięć sądów) i kontynentalny (civil law – oparty przede wszystkim na prawie stanowionym).
Główne gałęzie prawa:
* ze względu na metodę regulacji: prawo cywilne, karne, pracy i administracyjne,
* ze względu na przedmiot regulacji: prawo autorskie, bankowe, budowlane, celne, energetyczne, farmaceutyczne, geodezyjne i kartograficzne, geologiczne i górnicze, konstytucyjne, lotnicze, międzynarodowe, ochrony środowiska, upadłościowe, o ruchu drogowym.
Podstawa prawna
Art. 87–88 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. nr 78, poz. 483 z późn. zm.).