W polskim prawie pojęcie przedsiębiorcy nie jest jednolite. Definicje zawarte w ustawach regulujących sferę prawa gospodarczego różnią się między sobą.

Działalność gospodarcza

Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej do przedsiębiorców zalicza: osobę fizyczną, osobę prawną i jednostkę organizacyjną niebędącą osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą (np. spółka jawna). Za działalność gospodarczą uznaje się natomiast działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

Przedsiębiorcami – według tej ustawy – są także wspólnicy spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

Kodeks cywilny

Przedsiębiorcą w rozumieniu kodeksu cywilnego jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.

Prawo upadłościowe

Prawo upadłościowe i naprawcze zawiera definicję podobną do kodeksu cywilnego. Za przedsiębiorcę uznaje osobę fizyczną, prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, prowadzącą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.

Nieuczciwa konkurencja

Przedsiębiorcami, w rozumieniu ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, są osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które prowadząc, chociażby ubocznie, działalność zarobkową lub zawodową uczestniczą w działalności gospodarczej.

Ochrona konsumentów

Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów rozszerza definicję przedsiębiorcy zawartą w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej o następujące podmioty:

- osobę fizyczną, osobę prawną, a także jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, organizującą lub świadczącą usługi o charakterze użyteczności publicznej, które nie są działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej,
- osobę fizyczną wykonującą zawód we własnym imieniu i na własny rachunek lub prowadzącą działalność w ramach wykonywania takiego zawodu,
- osobę fizyczną posiadającą akcje lub udziały zapewniające jej co najmniej 25 proc. głosów w organach co najmniej jednego przedsiębiorcy lub posiadającą kontrolę nad co najmniej jednym przedsiębiorcą, choćby nie prowadziła działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej, jeżeli podejmuje dalsze działania podlegające kontroli koncentracji.

Średni, mały i mikroprzedsiębiorca

Prawo dzieli przedsiębiorców na trzy kategorie: mikro, małych i średnich. Kryterium, które decyduje o zaliczeniu przedsiębiorcy do danej kategorii, to m.in.: liczba zatrudnionych pracowników, wysokość rocznego obrotu netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych lub suma aktywów bilansu przedsiębiorcy – w jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych.

Kryteria zaliczenia przedsiębiorcy do odpowiedniej kategorii
Kategoria przedsiębiorcy Liczba zatrudnionych Roczny obrót Suma aktywów bilansu
mikroprzedsiębiorca mniej niż 10 pracowników nie przekracza w zł 2 mln euro nie przekracza w zł 2 mln euro
mały przedsiębiorca mniej niż 50 pracowników nie przekracza w zł 10 mln euro nie przekracza w zł 10 mln euro
średni przedsiębiorca mniej niż 250 pracowników nie przekracza w zł 50 mln euro nie przekracza w zł 43 mln euro

6 KROKÓW Jak zostać przedsiębiorcą
Krok 1
Rejestracja działalności. Złożenie wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez gminę. Taką ewidencję prowadzi gmina właściwa dla miejsca zamieszkania przedsiębiorcy. Spółki handlowe: jawne, komandytowe, partnerskie, komandytowo-akcyjne, z o.o., akcyjne, spółdzielnie i przedsiębiorstwa państwowe należy wpisać do rejestru przedsiębiorców KRS.
Krok 2
Uzyskanie numeru REGON.
Krok 3
Uzyskanie NIP.
Krok 4
Zgłoszenie w ZUS.
Krok 5
Założenie rachunku bankowego.
Krok 6
Uzyskanie zezwoleń, jeśli wymagane są do prowadzenia działalności.











WARTO ZAPAMIĘTAĆ
Przedsiębiorca działa pod firmą (nazwą), którą należy ujawnić we właściwym rejestrze.

Teresa Siudem

Podstawa prawna
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.).Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. nr 173, poz. 1807 z późn. zm.).
Ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. nr 60, poz. 535 z późn. zm.).Ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (t.j. Dz.U. z 2001 r. nr 17, poz. 209 z późn. zm.).
Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. nr 153, poz. 1503 z późn. zm.).
Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (t.j. Dz.U. z 2003 r. nr 86, poz. 804).