To osoba wpisana na listę doradców podatkowych uprawniona do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego, a więc udzielania porad, opinii i wyjaśnień z zakresu obowiązków podatkowych, prowadzenia ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych, sporządzania zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielania pomocy w tym zakresie. Czynności doradztwa podatkowego mogą wykonywać także adwokaci i radcowie prawni oraz biegli rewidenci, a w określonym zakresie również podmioty uprawnione do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Na listę doradców podatkowych mogą zostać wpisane wyłącznie te osoby, które spełniają określone warunki. Osoba taka powinna posiadać nie tylko pełną zdolność do czynności prawnych, ale także korzystać z pełni praw publicznych, posiadać wyższe wykształcenie, odbyć w Polsce dwuletnią praktykę zawodową oraz złożyć egzamin na doradcę podatkowego – koniecznie z pozytywnym wynikiem. Kolejne warunki, jakie należy spełnić, aby móc uzyskać wpis na listę doradców podatkowych, to konieczność posiadania nieskazitelnego charakteru i dawania swoim dotychczasowym postępowaniem rękojmi prawidłowego wykonywania zawodu doradcy podatkowego. Oczywiście, aby móc mówić o wpisie na listę doradców, konieczny jest wniosek o wpis na tę listę. Z wnioskiem należy wystąpić nie później niż w ciągu trzech lat od złożenia egzaminu na doradcę podatkowego.
Decyzję o wpisie na listę podejmuje Krajowa Rada Doradców Podatkowych. Za wpis na listę pobierana jest opłata.
Doradca podatkowy wykonuje zawód jako osoba fizyczna prowadząca samodzielnie działalność gospodarczą lub jako uczestnik spółki cywilnej, jawnej oraz komandytowej. Doradca podatkowy może być także zatrudniony: na podstawie umowy o pracę, w samorządzie doradców podatkowych oraz jako pracownik naukowo-dydaktyczny (czyli np. na uczelni).
Doradca podatkowy jest obowiązany zachować w tajemnicy fakty i informacje, z którymi zapoznał się w związku z wykonywaniem zawodu. Dodatkowo musi – przez pięć lat – przechowywać kopie sporządzonych na piśmie opinii, wystąpień w imieniu podatników, płatników, inkasentów oraz innych osób, a także udzielanych im porad. Nie może reklamować świadczonych przez siebie usług.
Doradca w razie wyrządzenia szkody przy wykonywaniu czynności doradztwa podatkowego ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą. Dlatego każdy doradca powinien posiadać polisę OC w zakresie szkód, jakie mogą powstać w związku z wykonywanym zawodem.
WARTO ZAPAMIĘTAĆ
Doradca podatkowy nie może wykonywać zawodu, jeśli jego małżonek pracuje na stanowisku kierowniczym lub innym samodzielnym w organie podatkowym (np. urzędzie skarbowym), organie kontroli skarbowej (np. izbie skarbowej) lub w Ministerstwie Finansów, a także na stanowisku, na którym wykonuje obowiązki w zakresie przygotowywania rozstrzygnięć w sprawach związanych z ustalaniem lub określeniem zobowiązań podatkowych lub poborem podatków.
PRZYKŁAD
Józef K. jest doradcą podatkowym. Zawód ten wykonuje od kilku lat. Ostatnio prowadził sprawę dużej spółki. Niestety, źle wypełnił deklarację VAT i udzielił błędnej porady prawnej, w związku z czym spółka poniosła szkodę. Teraz spółka może – jeśli doradca posiadał polisę OC – otrzymać odszkodowanie od firmy, w której doradca był ubezpieczony. Warto pamiętać, że każdy, kto, nie będąc do tego uprawnionym, wykonuje czynności doradztwa podatkowego, podlega grzywnie do 50 tys. zł.
PLUSY I MINUSY
Czy warto być doradcą podatkowym
+ Możliwość reprezentowania kosztów przed sądem, co zwiększa prestiż.
- Duża odpowiedzialność wobec klienta.
Podstawa prawna
* Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym