Wraz ze skargą Święczkowski wniósł o wstrzymanie wykonania - jego zdaniem bezprawnej - uchwały do czasu rozstrzygnięcia tej sprawy przez sąd.
Święczkowski powiedział, że w skardze przywołuje argumenty "ściśle prawne". "Nie można stwierdzić wygaśnięcia mandatu, jeżeli ktoś się go nie zrzekł, a ja się go nie zrzekłem skutecznie" - uważa. Dodał, że ciągle nie dotarło do niego pisemne uzasadnienie decyzji o wygaśnięciu mandatu radnego.
Po wyborach, w październiku Święczkowski wysłał do sejmiku pismo, w którym wyraził wolę zrzeczenia się mandatu radnego "z chwilą objęcia" mandatu posła. Jego zdaniem, nie było to zrzeczenie warunkowe, a jedynie określające czas, kiedy stanie się skuteczne. Ponieważ - po wygaszeniu jego mandatu poselskiego przez marszałka Sejmu Grzegorza Schetynę - nie złożył on ślubowania poselskiego i nie objął mandatu, uważa zrzeczenie się z mandatu radnego za nieskuteczne. Dodatkowo w kolejnym piśmie do sejmiku Święczkowski wycofał zrzeczenie, mimo to radni podjęli decyzję o wygaszeniu mandatu.
Za wygaszeniem mandatu Święczkowskiego głosowało 23 radnych, przeciwko 8, a 6 wstrzymało się od głosu
Po decyzji sejmiku b. szef ABW mówił, że jest "przedmiotem nagonki, wręcz niszczenia człowieka". Według niego, "polityczna decyzja" o wygaszeniu jego mandatu radnego zapadła w Warszawie. Powołując się na opinię prawną, przestrzegał, że od tej chwili wszystkie uchwały sejmiku mogą być nieskuteczne ze względu na niezgodny z prawem skład tego gremium.
Wcześniej Święczkowski nie mógł też objąć mandatu poselskiego z powodu niemożności łączenia go z funkcją prokuratora w stanie spoczynku. Prawidłowość wygaszenia mandatu poselskiego Święczkowskiego i innego prokuratora w stanie spoczynku, Dariusza Barskiego, potwierdził Sąd Najwyższy.