Karne prawo skarbowe to część prawa mająca szczególnie na celu ochronę budżetu państwa i jednostek samorządu terytorialnego. Przepisy karnego prawa skarbowego określają, jakie czyny dotyczące kwestii fiskalnych są zabronione. Podstawowym aktem prawnym z dziedziny karnego prawa skarbowego jest ustawa z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy. Kodeks podzielony jest na trzy tzw. tytuły.

Tytuł I dotyczy przestępstw i wykroczeń skarbowych.

Karami za przestępstwa skarbowe są:

  • - kara grzywny w stawkach dziennych,
  • - kara ograniczenia wolności,
  • - kara pozbawienia wolności.

Środkami karnymi natomiast są m.in.: dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, przepadek przedmiotów, ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów, przepadek korzyści majątkowej, ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku korzyści majątkowej, zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej, wykonywania określonego zawodu lub zajmowania określonego stanowiska czy pozbawienie praw publicznych. Z kolei środkami zabezpieczającymi są m.in.: umieszczenie w zakładzie zamkniętym, umieszczenie w zakładzie psychiatrycznym, umieszczenie w zakładzie karnym, w którym stosuje się środki lecznicze lub rehabilitacyjne, skierowanie do placówki leczniczo-rehabilitacyjnej czy przepadek przedmiotów. Jeżeli chodzi o wykroczenia skarbowe, to karą za nie jest kara grzywny określona kwotowo. Środkami karnymi są natomiast: dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, przepadek przedmiotów oraz ściągnięcie równowartości pieniężnej przepadku przedmiotów.

Tytuł II kodeksu dotyczy postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe.

Z kolei tytuł III poświęcony jest postępowaniu wykonawczemu w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe.

Krzysztof Tomaszewski

Podstawa prawna

  • - Ustawa z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz.U. nr 83, poz. 930 z późn. zm.).