WARTO ZAPAMIĘTAĆ
Z wnioskiem do komisji o skierowanie osoby uzależnionej na badanie może zwrócić się każdy, kto może udokumentować występowanie rozkładu życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylanie się od pracy albo systematyczne zakłócenie spokoju lub porządku publicznego.

Organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego są obowiązane do podejmowania działań zmierzających do ograniczenia spożycia napojów alkoholowych mających na celu przeciwdziałanie powstawaniu i usuwaniu następstw nadużywania napojów alkoholowych, a także wspierania działalności w tym zakresie organizacji społecznych i zakładów pracy. Zadania te wykonuje się w szczególności poprzez leczenie, rehabilitację i reintegrację osób uzależnionych od alkoholu.

Leczenie odwykowe prowadzą stacjonarne i niestacjonarne zakłady lecznictwa odwykowego oraz inne zakłady opieki zdrowotnej. Poddanie się leczeniu jest dobrowolne. Wyjątek stanowią osoby, które w związku z nadużywaniem alkoholu powodują rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylają się od pracy albo systematycznie zakłócają spokój lub porządek publiczny. Takie osoby można zobowiązać do poddania się leczeniu w stacjonarnym lub niestacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego. Od osób uzależnionych nie pobiera się opłat za świadczenia w zakresie leczenia odwykowego, udzielanego w zakładach opieki zdrowotnej. Jeśli zachodzi okoliczność obligatoryjnego skierowania osoby do leczenia odwykowego, w pierwszej kolejności kieruje się ją na badanie biegłego w celu wydania opinii w przedmiocie uzależnienia od alkoholu i wskazania rodzaju zakładu leczniczego. Na badanie kieruje gminna komisja rozwiązywania problemów alkoholowych właściwa według miejsca zamieszkania lub pobytu osoby, której postępowanie dotyczy ( na jej wniosek lub z własnej inicjatywy).

3 KROKI załatwić sprawę w komisji

Krok 1
Złożyć wymagane dokumenty: wniosek do gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych oraz dodatkowo dokumenty potwierdzające problem alkoholowy u zgłaszanej osoby, jako załącznik do wniosku.
Krok 2
Rozpoznanie sprawy poprzedzone jest zwykle wywiadem środowiskowym, przeprowadzonym przez Ośrodek Pomocy Społecznej.
Krok 3
Komisja wszczyna sprawę w terminie 14 dni do miesiąca. Jednostka odpowiedzialna: pełnomocnik miasta lub burmistrza ds. profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych - w zależności od miejsca zamieszkania. Nie ma trybu odwoławczego. Czas trwania postępowania: do 3 miesięcy.






O zastosowaniu obowiązku poddania się leczeniu orzeka w postępowaniu nieprocesowym sąd rejonowy właściwy według zamieszkania lub pobytu osoby uzależnionej. Sąd wszczyna postępowanie na wniosek gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych lub prokuratora. Do wniosku dołącza się zebraną dokumentację wraz z opinią biegłego. Sąd może na podstawie opinii zarządzić oddanie badanej osoby na obserwację w zakładzie leczniczym na czas nie dłuższy niż 2 tygodnie. W wyjątkowych przypadkach sąd może termin ten przedłużyć do 6 tygodni. Osoba, w stosunku do której zarządzono badania lub obserwację, obowiązana jest poddać się badaniom psychologicznym i psychiatrycznym oraz zabiegom niezbędnym do wykonywania podstawowych badań laboratoryjnych. Badania takie muszą być dokonywane przez uprawnionych do tego pracowników służby zdrowia z zachowaniem wiedzy lekarskiej i nie mogą zagrażać zdrowiu.

Orzeczenie o obowiązku poddania się leczeniu zapada po przeprowadzeniu rozprawy, w terminie jednego miesiąca od dnia wpływu wniosku. Orzekając o obowiązku poddania się leczeniu sąd może ustanowić na czas trwania tego obowiązku nadzór kuratora. Osoba, wobec której zostało orzeczone poddanie się leczeniu, ma obowiązek do stawienia się dobrowolnie w oznaczonym dniu we wskazanym zakładzie lecznictwa odwykowego. Uchylenie się od tego obowiązku zagrożone jest zastosowaniem przymusu.Osoba, która poddała się obowiązkowemu leczeniu, nie może opuszczać terenu zakładu bez zezwolenia kierownika zakładu. Sąd, który nałożył na osobę uzależnioną od alkoholu obowiązek poddania się leczeniu, jeżeli uzna to za konieczne, może postanowić o ubezwłasnowolnieniu tej osoby, zawiadamiając o tym właściwego prokuratora. W razie orzeczenia ubezwłasnowolnienia sąd opiekuńczy, określając sposób wykonywania opieki, orzeka o umieszczeniu tej osoby w domu pomocy społecznej dla osób uzależnionych, chyba że istnieje inna możliwość objęcia tej osoby stałą opieką. Leczenie odwykowe jest obowiązkowe w stosunku do osób uzależnionych przebywających w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich. W stosunku do małoletniego leczenie zarządza zarząd administracji zakładu lub schroniska za zgodą przedstawiciela ustawowego, a w razie jego braku - za zezwoleniem sądu wykonującego orzeczenie. Zasady i tryb postępowania w przypadku leczenia odwykowego osób umieszczonych w zakładach karnych, aresztach śledczych i ośrodkach przystosowania społecznego określa Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Zdrowia. Obowiązek leczenia trwa tak długo, jak wymaga tego cel leczenia, nie dłużej jednak niż 2 lata od chwili uprawomocnienia się postanowienia.

Agnieszka Jezierska

Podstawa prawna

  • - Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. Dz.U. z 2002 r. nr 147, poz.1231 z późn. zm.).