30 marca przypada Wielka Sobota. Dla chrześcijan jest to dzień nadziei i oczekiwania na Zmartwychwstanie Chrystusa.

Wierni udają się do kościoła, by święcić pokarmy. Nie odprawia się mszy świętej. Po zachodzie słońca rozpoczyna się liturgia Wigilii Paschalnej, której obrzędy wprowadzają już w Niedzielę Zmartwychwstania.

Według Ojców Kościoła, w Wielką Sobotę Jezus zstąpił do otchłani, by wyzwolić wszystkich pogrążonych w śmierci. Wiele starożytnych tekstów opisuje Chrystusa "budzącego" do nowego życia Adama i Ewę, którzy wraz z całym rodzajem ludzkim przebywali w Szeolu. Dla uczniów Jezusa był to dzień największej próby. Apostołowie rozpierzchli się po śmierci nauczyciela, a jedyną osobą, która wytrwała w wierze, była Matka Boża. Stąd każda sobota jest w Kościele dniem maryjnym.

W tradycji polskiej w Wielką Sobotę nawiedza się Groby Pańskie. Zwyczaj urządzania ich wprowadził w naszym kraju w XII wieku zakon bożogrobców - Kanoników Regularnych Strożów Bożego Grobu Jerozolimskiego. Od okresu Powstania Styczniowego nawiedzanie grobów miało wymiar patriotyczny. W różnych okresach historycznych, jak rozbiory, okupacja niemiecka czy stan wojenny, przy Grobach pojawiały się symbole nawiązujące do współczesnych wydarzeń.

Obrzęd błogosławienia pokarmów wielkanocnych był znany w Kościele Wschodnim i Zachodnim już w VIII w. W Polsce pojawił się w XV wieku. Początkowo święcono wyłącznie baranka, później także mięso, jaja, ser, masło, ryby oraz liczne przyprawy i zioła. Mięso symbolizuje baranka paschalnego, chleb jest pamiątką rozmnożenia chleba przez Jezusa, a jajo - oznacza symbol rodzącego się życia i Zmartwychwstałego Chrystusa.

Bardzo starym zwyczajem jest malowanie jajek przeznaczonych na stół wielkanocny, zwanych od techniki ozdabiania - pisankami lub kraszankami. Najpiękniejsze były przeznaczone także na prezenty. O zwyczaju tym pisał w XIII wieku ksiądz Wincenty Kadłubek.

Liturgia Wigilii Paschalnej, która rozpoczyna się wieczorem w Wielką Sobotę, należy już do Niedzieli Wielkanocnej. Podczas niej dokonuje się odnowienia obietnic chrztu. Wierni przychodzą do kościoła ze świecami, aby zapalić płomień "nowego życia", symbol zmartwychwstałego Chrystusa. Uroczyście śpiewa się orędzie wielkanocne, tak zwany "Exultet".

Według słów hymnu "Exultet", noc paschalna jest tą jedyną, która zna godzinę powstania z martwych Chrystusa, nocą, która łączy niebo z ziemią, a sprawy boskie - ze sprawami ludzkimi.