Dzień po zamachu na dworcu w Marsylii, w którym dżihadysta zamordował dwie studentki, rozpoczął się w poniedziałek proces Abdelkadera Meraha, brata Mohameda Meraha, zabójcy trzech żołnierzy, trojga dzieci i nauczyciela szkoły żydowskiej w Tuluzie z 2012 roku.

Na ławie oskarżonych zasiada również Fettah Malki, przyjaciel radykalnego islamisty Mohameda Meraha, oskarżony o dostarczenie mu broni, amunicji i kamizelki kuloodpornej. Grozi mu do 20 lat więzienia, a Abdelkader Merah może być skazany na dożywocie za „współudział w zamachach, których sprawcą był jego brat”. Proces trwać będzie około miesiąca.

Chodzi o wydarzenia z marca 2012 r. Kilka dni po ataku policjanci z jednostki antyterrorystycznej RAID zabili Mohameda Meraha, gdy strzelał do nich podczas próby zatrzymania.

Na niektórych przedmieściach zamieszkałych przez dużą liczbę muzułmanów Mohamed Merah stał się bohaterem.

Obserwatorzy łączą ten proces z niedzielnym zamachem w Marsylii, ponieważ zbrodnia ta była kolejnym przejawem fali islamskiego terroryzmu oraz dlatego, że podobnie jak w wypadku Meraha zarzucają oni siłom bezpieczeństwa niedopatrzenia, a władzom zbytnią łagodność wobec potencjalnych terrorystów i przestępców.

Morderca dwóch studentek w Marsylii, na które rzucił się z nożem krzycząc według świadków „Allahu Akbar”, był wielokrotnie zatrzymywany przez policję za drobne przestępstwa i handel narkotykami. Ostatni raz w piątek, za kradzież w supermarkecie. Natychmiast po niedzielnym zamachu zastrzelili go żołnierze, którzy w ramach antyterrorystycznej operacji "Sentinelle” (Wartownik) patrolowali dworzec.

Ten rozpoznany po odciskach palców, około 30-letni Tunezyjczyk figuruje w kartotekach francuskiej i marokańskiej policji pod siedmioma nazwiskami. Według służb antyterrorystycznych żaden z jego występków nie wskazywał na powiązania ze strukturami islamistycznymi. Tymczasem Państwo Islamskie (IS) uznało go za „żołnierza kalifatu”.

Mohamed Merah również znany był policji przed popełnieniem zbrodni. Służby specjalne, które wiedziały o jego podróżach do Pakistanu, uznały je za wycieczki turystyczne. Próbowano nawet zwerbować go na konfidenta i oficer prowadzący do końca miał nadzieję na sukces w tym przedsięwzięciu – donosiły media w 2012 roku.

W poniedziałek rano rzecznik skrajnie prawicowego Frontu Narodowego (FN) David Rachline grzmiał w wywiadzie radiowym: „Nielegalnie przebywający tu od dziesięciu lat, znany policji przestępca, nie miał prawa znajdować się we Francji. Dosyć tego! Minister spraw wewnętrznych nie staje na wysokości zadania. Tak samo jak kolejni ministrowie tego resortu nie chce przestrzegać praw Republiki. Nowe ustawy (nad którymi obraduje parlament - PAP) raczej zezwalają na terroryzm niż go zwalczają”.

Polityk FN zarzucił władzom, że nie walczą z ideologią islamistyczną, co prowadzi do dramatów, takich jak w niedzielę.

Według Erica Ciottiego, który jest przewodniczącym rady departamentalnej Alp Nadmorskich i zajmuje się terroryzmem jako działacz partii Republikanie (LR), zamach w Marsylii to kolejny dowód na to, że należy pozostać czujnym. "Dlatego wzywam rząd, by nie odwoływał stanu wyjątkowego. (...) Stan wyjątkowy nie jest odpowiedzią absolutną, ale daje nam narzędzia do działania" - ocenił.

Zgromadzenie Narodowe, izba niższa francuskiego parlamentu, obraduje nad ustawą wzmacniającą bezpieczeństwo wewnętrzne i walkę z terroryzmem. Wielokrotnie przedłużany stan wyjątkowy ma być zniesiony 1 listopada. Nową ustawę lewica krytykuje jako „zabijającą wolność”, a prawica jako „zachętę do terroryzmu”.

Generał Henri Poncet, były szef dowództwa operacji specjalnych przy szefie sztabu generalnego sił zbrojnych Francji, uznał wprowadzenie ustaw antyterrorystycznych za „konieczne” i w wywiadzie radiowym wypowiedział się przeciwko przedłużaniu stanu wyjątkowego.

Według generała tragedia w Marsylii ukazała „konieczność i skuteczność operacji +Sentinelle+, gdyż gdyby na dworcu nie było żołnierzy, ofiar mogłoby być więcej”. Jego zdaniem zapowiedziane "modyfikacje i usprawnienia działania wojskowych uczestniczących w operacji" mają sens, ale „o ich szczegółach nie należy informować terrorystów”.

Zdaniem Ponceta „żołnierze dżihadu” nie mają „prawdziwych więzów z IS i działają pod wpływem internetowej propagandy”.

Inni eksperci podkreślają wpływy środowiska i brak utożsamiania się z Francją, co prowadzi młodych muzułmanów do odrzucenia wartości zachodnich i zastąpienia ich wiarą we wspólnotę islamu. Przyłączenie się do dżihadu jest nobilitujące szczególnie dla tych, którzy przedtem dopuszczali się przestępstw i żyli niezgodnie z zaleceniami religii – tłumaczy Alexandre Devecchio, redaktor naczelny „Figaro Vox”, dodatku dziennika „Le Figaro”, poświęconego debatom i ideom.

Od niedzieli francuskie media ostrzegają przed utożsamianiem muzułmanów z terrorystami. Nadają wywiady z krewnymi dwóch żołnierzy zamordowanych przez Mohameda Meraha. „Jesteśmy podwójnymi ofiarami, bo jesteśmy ofiarami terroryzmu i jako muzułmanie jesteśmy podejrzewani o terroryzm” – mówiła siostra 23-letniego spadochroniarza Mohameda Legouada, zastrzelonego przez Meraha.

Z Paryża Ludwik Lewin (PAP)