WARTO ZAPAMIĘTAĆ
Przywileje, ulgi i uprawnienia przyznane państwu trzeciemu powinny być przenoszone na państwo korzystające z klauzuli, przy czym może to następować bezwarunkowo (automatycznie) albo warunkowo, tzn. w zależności od otrzymania korzyści równych tym, które były podstawą przyznania takiej klauzuli innemu państwu.

Przez to pojęcie należy rozumieć postanowienia międzynarodowej umowy handlowej dotyczące zapewnienia drugiemu państwu uprawnień, które nie są gorsze od tych, jakie mają inne państwa. Nie chodzi zatem o dodatkowe nadzwyczajne przywileje. Zadaniem tego rodzaju klauzuli jest ochrona przed dyskryminacją. Na jej podstawie strony gwarantują sobie wzajemne traktowanie równie uprzywilejowane jak to, które ma miejsce w stosunku do innych państw. Stosowanie klauzuli najwyższego uprzywilejowania obowiązuje m.in. kraje należące do Światowej Organizacji Handlu.

Klauzule najwyższego uprzywilejowania dotyczą m.in. warunków obrotu towarowego, ubezpieczeń, transportu, ułatwień celnych itp.

Monika Burzyńska