Jedna z klasyfikacji wypracowanych w doktrynie prawa podatkowego to podział podatków na pośrednie i bezpośrednie. Jednak nie stworzono jednolitego kryterium tego podziału. Najczęściej przyjmuje się, że cechą charakterystyczną podatków pośrednich jest ich przerzucalność – oznacza to, że ekonomiczny ciężar podatku nie jest ponoszony przez podatnika, ale przez inne podmioty.

Typowym przykładem podatku pośredniego jest VAT. W tym przypadku podatnikami są przedsiębiorcy produkujący bądź sprzedający określone towary (lub wykonujący usługi). Jednak nie ponoszą oni ekonomicznego ciężaru tego podatku, ponieważ środki na jego zapłatę otrzymują od swojego kontrahenta.
Ostatecznie ekonomiczne koszty tego podatku pokrywa odbiorca detaliczny, który nie jest podatnikiem. Podobnie wygląda sytuacja przy podatku akcyzowym. W tym jednak przypadku nie wszystkie podmioty uczestniczące w obrocie są płatnikami podatku. Nie zmienia to jednak faktu, że podatnicy przerzucają ekonomiczny ciężar podatku na ostatecznego odbiorcę wyrobów akcyzowych.

Konrad Piłat