Zgodnie z ordynacją podatkową, organ podatkowy orzeka w sprawie w drodze decyzji. Ta rozstrzyga sprawę co do jej istoty albo w inny sposób kończy postępowanie w danej instancji.





Decyzja zawiera:
1) oznaczenie organu podatkowego
2) datę jej wydania
3) oznaczenie strony
4) powołanie podstawy prawnej
5) rozstrzygnięcie
6) uzasadnienie faktyczne i prawne
7) pouczenie o trybie odwoławczym – jeżeli od decyzji służy odwołanie
8) podpis osoby upoważnionej, z podaniem jej imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego, a jeżeli decyzja została wydana w formie dokumentu elektronicznego – bezpieczny podpis elektroniczny weryfikowany za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu lub podpis potwierdzony profilem zaufanym ePUAP.








Decyzję organ musi doręczyć na piśmie, a organ, który ją wydał, jest nią co do zasady związany od chwili jej doręczenia. Oznacza to, że nie może postępować w sposób inny niż opisany w decyzji. Każdy, komu została doręczona decyzja, może w ciągu 14 dni od doręczenia zażądać jej uzupełnienia co do rozstrzygnięcia lub co do prawa odwołania, wniesienia w stosunku do decyzji powództwa do sądu powszechnego lub co do skargi do sądu administracyjnego czy sprostowania zamieszczonego w decyzji pouczenia w tych kwestiach. W tym zakresie organ podatkowy w każdym czasie może ją też sam z urzędu uzupełnić albo sprostować. W tym celu musi jednak wydać decyzję. Bardzo ważne jest to, że w przypadku wydania decyzji o uzupełnieniu lub sprostowaniu przesuwa się termin do wniesienia odwołania lub skargi. W tych przypadkach termin biegnie od dnia doręczenia decyzji o uzupełnieniu czy sprostowaniu. Jeśli organ odmówi sprostowania lub uzupełnienia, musi wydać postanowienie, na które służy zażalenie. Od decyzji wydanej przez organ I instancji przysługuje odwołanie do organu wyższej instancji.

Jednym z rodzajów decyzji, jakie wydaje organ podatkowy, jest decyzja o umorzeniu postępowania. Wydana zostanie, gdy postępowanie z jakiejkolwiek przyczyny stało się bezprzedmiotowe. Umorzenie postępowania będzie miało miejsce, gdy wystąpi o to sama strona, która zażądała jego wszczęcia, ale tylko pod warunkiem, że nie sprzeciwią się umorzeniu inne strony oraz nie zagraża to interesowi publicznemu.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa