Pieniądze wypłacone pracownikom za dobrowolne odejście z firmy nie są ani odszkodowaniem, ani zadośćuczynieniem. Nie są więc zwolnione z PIT – wyjaśnił dyrektor warszawskiej izby.
Podkreślił, że nic w tym zakresie nie zmieniła obowiązująca od 4 października 2014 r. nowelizacja ustawy o PIT, w tym art. 21 ust. 1 pkt 3 (Dz.U. z 2014 r. poz. 1328). Inne stanowisko wyraził dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 30 października 2014 r. (nr IBPBII/1/415-881/14/BD).
Pytanie zadała spółka akcyjna, która w październiku i listopadzie 2014 r. z powodu restrukturyzacji dokonała zwolnień grupowych swoich pracowników. Przeprowadziła je zgodnie z postanowieniami ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 192). Zawarła m.in. porozumienie z organizacjami związkowymi, w którym zobowiązała się do wypłacenia pracownikom dodatkowych odpraw pieniężnych.
Spór toczył się o to, czy są one zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. Przepis ten został znowelizowany i od 4 października 2014 r. dotyczy także m.in. odszkodowań i zadośćuczynienia przyznanych na podstawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 par. 1 kodeksu pracy. Nowelizacja ma zastosowanie już do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2014 r.
Spółka uważała, że znowelizowany przepis dotyczy także odpraw wypłaconych przez nią na podstawie porozumienia zawartego ze związkami zawodowymi. Wskazywała, że jest to rodzaj porozumienia, o którym mowa w art. 9 kodeksu pracy. Przywoływała w tym zakresie wyroki SN z 10 października 2003 r. (sygn. akt I PK 409/02) oraz z 4 października 2011 r. (sygn. akt I PK 46/11).
Spółka twierdziła także, że odprawę należy uznać za formę odszkodowania lub zadośćuczynienia, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy. Uważała, że w tym wypadku nie ma znaczenia wyjątek, o którym mowa w lit. b tego przepisu, nakazujący opodatkować odprawy wypłacane na podstawie ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Argumentowała, że wypłaciła pieniądze nie na podstawie tej ustawy, lecz porozumienia zawartego ze związkami zawodowymi.
Innego zdania był dyrektor warszawskiej izby. Wyjaśnił, że październikowa nowelizacja niczego w tym zakresie nie zmieniła. Odprawy nie są bowiem ani odszkodowaniem, ani zadośćuczynieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy.
Dyrektor zwrócił uwagę na to, że ilekroć art. 21 ust. 1 pkt 3 mówi o odprawach, zawsze wskazuje, że są one opodatkowane PIT. To oznacza, że od odpraw należy potrącić zaliczki na PIT tak samo, jak od każdego innego przychodu ze stosunku pracy.
Zwolnieniem nie są więc objęte ani odprawy, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych do nich, ani odprawy, których wysokość lub zasady ustalania wynikają z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 par. 1 kodeksu pracy – podsumował dyrektor.
Interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 lutego 2015 r., nr IPPB4/415-972/14-2/MS.